________________
कुमारपालचरिते
.. जलयर-अजलचर-वई जस्स य इन्धं रुसा-पिसाजी सो।
सुहदेसु वि सुहओ जइ एरिसओ सो उण सुरेहो ॥ २४॥ . अमुगो कर-आउण्टण-रम्मो चाउँण्ड-काउँए तुट्टे ।
लब्भइ अणिउत्तय-सुरहि-जउँण-जल-बहुल-मय-बट्टो ॥२५॥ गर्जिहितं यस्य शुभे करगर्जी यस्येति वा शुभतरगतिः जगता आगमितो ज्ञातश्च स गजः इति वक्ष्यमाणप्रकारेण बहुतरा आगमिता.. ज्ञाता कला यैः पुरुषैस्तैर्बहुतरकम् अतिशयेन स्तुतः श्लाषितः । स इति प्रक्रमात् ज्ञेयम् ॥ ... २४. जलचराजलचरयोः । हस्तिनोरिति गम्यम् । उत्कृष्टत्वेन पतिः . यस्य चिह्न रुषापिशाची । कोपेन चण्डाल इत्यर्थः । शुभदेष्वपि राज्यसमृद्धिकृत्त्वेन शुभदः स गजः ॥ अथवा अलं बहुनोक्तेन । यदि पुनरीदृशः एतत्समः स त्रिभुवनप्रसिद्धः सुरेभ ऐरावणः । यदीति संभावने ॥
२५. अमुकोयं गजः करस्य शुण्डादण्डस्य आकुञ्चनं मण्डलीकरणं तेन रम्यः । अतिमुक्तकानीव माधवीलताकुसुमानीव सुरभिः यमुनाजलवद् बहुलः शितिः मदपट्टो दानप्रवाहो यस्य स तथा । चामुण्डाकामुके चन्द्रशेखरे तुष्टे परितोषं गते लभ्यते प्राप्यते । ." स्वराद् असंयुक्तस्यानादेः [ १७६] । अधिकारोयम् । यद् इत उर्ध्वम् अनुक्रमिष्यामः तत् स्वरात्परस्य असंयुक्तस्य अनादेर्भवतीति वेदितव्यम् ॥
राय-वाडिअत्थं । नाओ। आणाइओ। रिउ । पुहइ-सईसेण । मओं । “कगचजतदपयवां प्रायो लुक् " [१७७] इति कादीनां लुक् ॥प्रायोग्रहणात् क्वचिन्न।। अगरु । सुकुसुम-सुतारो । समचर । विदुरो । गय-पावो। देव । विजणे ॥ स्वराद् इत्येव । नत्तंचर ॥ असंयुक्तस्येति किम् । दुजओ । चरित्तो । बालक्क । गजी॥ क्वचित् संयुक्तस्यापि । नत्तंचर ॥ अनादेरिति किम् । विदुरो । गय । विजणे । पर । जग । यस्य तु जत्वम् आदौ वक्ष्यते ।। समासे तु वाक्याविभक्त्यपेक्षया भिन्न
१B अणिउतय; C आणउतय. २ BC पूर्वोक्त°. ३ BCD नक्कं. ४ BCD नक्कं.
