________________
[है. ८.१.१८०] द्वितीयः सर्गः।
४९ • अइमुतंय-बिन्दु-करो अइमुत्तय-गोर-दन्तओ एस ।
सविमोखु साव-चविओ तिअस-गय-वरो महि-अलम्मि।।२६ अच्छ-कय-कण्ण-चिउओ महु-पिङ्गल-नयणओ मयङ्क-नहो ।
पियइ व लायण्णमिमो अखुज-कुम्भो पर-गयाण ॥२७॥ पदत्वमपि । तेन तत्र यथादर्शनम् उभयमपि । सुहकर सुहयर । आगमिओ आअमि। बहुतर बहुअर । जलयर अजलचर । सुहदेसु सुहओ ॥ क्वचिद् आदेरपि । इन्धं । उण ॥ कंचित् चस्य जः । पिसाजी ॥ अमुगो इत्यादिषु तु "व्यत्ययश्च"[४.४४७] इति कस्य गत्वम् ।। आर्षे अन्यदपि दृश्यते । आउण्टण । अत्र चस्य टः॥ ____२६. अतिमुक्तकानीव करे बिन्दवो यस्य अतिमुक्तकवद् गौरदन्तः एष राजगजो ज्ञायते । सोयं त्रिदशगजो मुनेः कस्यचिच्छापेन आक्रोशेन च्युतो भ्रष्टः, स्वर्गाद् महीतले ॥ मनसा प्रत्यक्षमिव परिकल्प्य सुरेभम् इदमा निरदिक्षत् ॥ . ..चाउँण्ड-काउँए । अणिउँत्तयं । जउँण । “यमुना" इत्यादिना [१७८]मस्य
लुक् । लुकि च मस्य स्थाने अनुनासिकः ।। क्वचिन्न । अइमुंतय अइमुत्तय ॥ ... साव । “नावर्णात् पः" [१७९] इति न पस्य लुक् ॥
२७. अच्छं मलरहितं कचकर्णचिबुकं यस्य । मधुवत् पिङ्गले नयने यस्य । मृगाङ्कवद् निर्मलत्वाद् नखा यस्य । अकुब्जौ उन्नतौ कुम्भौ .. यस्य स गजः परगजानां लावण्यं पिबतीव निखिललावण्यस्य तत्र 'दर्शनाद् इति भावः ॥ " गय । कय । नयणओ। मयङ्क । लायण्ण। गयाण । “अवर्णो यश्रुतिः"[१८०] "कगचज'इत्यादिना[१७७]लुकि शेषोऽवर्णःअवर्णात् परो लघुप्रयत्नतरयश्रुतिः। अवर्ण इति किम् । चिउओ ।। अवर्णादित्येव । तिअस।। कचिद् भवति । पियइ ।।
१ BC कस्यचित्थानाज्ञासेन च्युतो. २ BC आणिउँतय. 4 [ कुमारपालचरित]
