________________
४२.
कुमारपालचरिते अन्ननं जोहेहिं सलाहिओ तह बुहेहि अन्नोन्नं । मण-हर-सरलिअकुश्चिअ-उहय-पवट्ठो सरे वुट्ठो ॥६॥ . कण्णो वलिअ-मणोहर-पउट्टकर सररुहेण नर-वइणो । लम्बिर-नाल-सरोरुहवतंसिओ व्वासि संधाणे ॥७॥ .. कय-दुजण-सिर-विअणं सिर-कुसुमाहरणमणसिरो-विअणं । आवजिअ-बाइअ-आउज्जस्सादिट्ठ-पुड-दलणं ॥ ८॥ .. सूसास-वलिअ-चिबुओ अकासि सो गउअपुञ्छ-पमुहेहिं । गाअङ्क-कोञ्चरिउ-सुन्देरं पत्तो धणुह-सुण्डो ॥९॥ ..
६. अन्योन्यं योधैस्तथा बुधैश्च श्लाघितः प्रशंसितः । मनोहरसरलितः सरलः कृतः आकुञ्चितः कुटिलः कृतः उभयप्रकोष्ठः कलाचिको येन तथाविधः । स इति राजवाचकम् अनुक्तमपि प्रक्रमाज्ज्ञेयम् ॥
दव्वा दइवे दइव्वं । “एच्च दैवे" [१५३] इति ऐत एत् अइश्चादेशः ॥ उच्चअ । नीचअ । “उच्चैर्नीचैस्यअः" [१५४] इति ऐतः अअः ॥ . धीर । “ ई?” [१५५] इति ऐत ईत् ।।
७. संधाने शरासनशरारोपे वलितः आकर्णाकर्षणे पश्चाद्गतो मनोहरप्रकोष्ठो यः करः स एव सरोरुहं तेन कृत्वा । उत्प्रेक्ष्यते । लम्बमाननालं यत् सरोरुहं तेन अवतंसितः शेखरितो नरपतेः कर्ण आस्ते ।।
८. युग्मम् । कृता दुर्जनानां शिरोवेदना संतापो यत्र । शिरसि कुसुमान्येव अलंकारो यत्र । शेषालंकारान् मुक्त्वेत्यर्थः । अशिरोवेदनं यथा भवति एवं राजा आतोधिकैर्वादितं यद् आतोद्यं मृदङ्गपटहादिकं तस्य अर्दृष्टपुटं दलनं च गोपुच्छप्रमुखैः शरविशेषैरकार्षीत् ॥
९. किंभूतः । सोच्छ्वासं वलितं तिर्यग् नामितं चिबुकम् अधराधः
१C °वयणं. २ B°वअणं. ३ D मनोहरः सर° ४ BC ° पुटदलनं,
