________________
कुमारपालचरिते
मुसल-धर- बाहु - मूसल रइ-मूहव-सुहय तुज्झ मुह-कमलं । दडुं ऊसुअ- नयणा पुणो पुणो ऊससन्ति निवा ॥ ७० ॥ अणउच्छन्नोच्छाहो रिउ - दुसहो दूसह - प्यावेण । वोक्कन्त निद्द-पसरो अह राया ओडिओ सयणा ।। ७१ ।। कोऊहल- कुसलेहिं कुऊहलत्थेसु कोउहल्ली वि । सहाण व सुहयरं परमप्पं थुणिय सव्वण्णुं ॥ ७२ ॥ अमलोब्बी दुअल्लो उब्बूढ-दूऊल - दण्डि दिन्न -करो । सो अत्थाणि पत्तो दुगुल्ल उल्लोअ सोहिलं ॥ ७३ ॥
७०.
मुसलधरबाहू इव बाहुमुसलौ यस्य तस्य आमन्त्रणम् । तथा रतिसुभगः कन्दर्पः तद्वत्सुभग सकललोकप्रिय हे राजन् तव मुखकमलं दृष्ट्वा उत्सुकानि सोत्कण्ठानि नयनानि येषां ते नृपाः पुनः पुनः उच्छ्वसन्ति भूयोभूयः पुलकिताङ्गा भवन्ति ॥
(6
मुसल मूसल । सूहव सुहय । ऊत् सुभग० इत्यादिना [ ११३ ] आदेरुत ऊद् वा ॥
""
७१. अनुच्छिन्नोत्साहः अखण्डितोद्यमः दुःसहप्रतापेन उग्रतेजसा रिपुदुःसहः अथ एवंमङ्गलपाठकपठितानन्तरं व्युत्क्रान्तनिद्राप्रसरो जागरितः सन् राजा शयनाद् उत्थितः ।।
ऊसुअ । ऊससन्ति । " अनुत्साहोत्सन्ने त्सच्छे " [ ११४ ] इति आदेरुत ऊत् ॥ अनुत्साहोत्सन्न इति किम् । उच्छन्नोच्छाहो ॥
दुसहो दूसह । “लुकि दुरो वा ” [११५ ] इति रलोपे उत उत् वा ॥ वोक्कन्त । ओडिओ । 'ओत् संयोगे " [११६] इति संयोगे परे आदेरुत ओम् ॥
66
७२. ७३. अधुना राज्ञः प्रातस्त्यं कृत्यम् आह । युग्मम् । कुतू
1 B is wanting in the commentary on the two couplets from कुतूहलकुशलैः up to करो यस्येति.
