________________
कुमारपालचरिते
हय-कम्हार- हरडई-चिकिण - तिमिरस्स गहिय- पाणीया । पाणिय- तडम्मि विप्पा अजुण्ण- सूरस्स देन्तग्यं ॥ ६५ ॥ जिण्ण- तमं मल - हीणा अहूण- तेअं विहीण - अन्न-पहं । अहूणं तूह - दिआ थुणन्ति तित्थे रविं तं वः ॥ ६६ ॥ पेऊसासण- साभिय- दिस-आमेले रविम्मि उअ तारा ।.
रिस - एरिसिआओ बहेडयाभाओं नह- पेढे ॥ ६७ ॥
३०
६५. हतं विदारितं कश्मीराणां हरीतकीव चिक्कणं निबिडं तिमिरं येन तस्य । अजीर्णो नवः स चासौ सूर्यश्च तस्य पानीयस्य निर्झरन्द्यादिसंबन्धिजलस्य यत् तटं तस्मिन् । गृहीतं करपुटे कृतं पानीयं यैस्ते विप्रा अर्घम् अर्घाञ्जलिं ददति त्रिः प्रदक्षिणापूर्व वितरन्ति ॥
(6
66
हरडई | हरीतक्याम् ईतोऽत् " [ ९९ ] इति आदेरीतः अंत् ॥ कम्हार । आत् कश्मीरे ” [ १०० ] इति ईत आत् ॥ पाणिअ।“ पानीयादिष्वित् ” [ १०१ ] इति ईत इत् ॥ क्वचिद् वा । पाणीय ॥
६६. जीर्णं ध्वस्तं तमस्तिमिरम् अज्ञानं च येन । अविहीनतेजसम् अन्यूनद्युतिम् उग्रप्रतापं च । विहीनः सन्मार्गप्रदर्शनेन विध्वस्तः अन्यो विपरीतः पन्था मार्गः अन्यायश्च येन । अविहीनम् अत्युच्चं पूर्वाचलचूलासंस्थं सकलभूपालप्रवरं च । तीर्थे आदित्यालये नद्याद्यवतारे वा तीर्थस्य तीर्थभूता वा द्विजा रविं त्वामिव स्तुवन्ति । रविं त्वां च स्तुवन्तीत्यर्थः ॥
अजुण्ण । " उज्जीर्णे” [१०२] इति ईत उत् ॥ क्वचिन्न । जिष्ण ॥ हीण अहूण । विहाण अविहूणं । ऊ हीनविहीने वा [ १०३ ] इतिईत वा ॥
""
""
तूह । “तीर्थे हे" [१०४] इति ईत ऊः । हे इति किम् | तित्थे ॥
६७. पीयूषाशना देवास्तेषां स्वामी इन्द्रः तस्य दिक् पूर्वा तस्या आपडे शोभाकत्त्वेन अवतंसे रवौ सति उअ इति पश्य । विभीतक -
१ BC केरिस एरिसआओ. २ Domits त्वामिव... रविं...
