________________
है० ८. १. ९८] .. प्रथमः सर्गः। जरढोच्छु-रुई चन्दो निस-पिअ-पावासुओ व्व नो सहइ । सच्च-जैहुट्ठिल सूरे भू-सग्ग-दुहाइअ-करोहे ॥ ६३ ॥ धम्मे जहिट्ठिला दोहाइअ-पवहा दुहा वि मल-पटलं ।
ओज्झर-निर्झरिणीसुं ण्हाऊण खिवन्ति वम्हाणों ॥ ६४ ॥ वचनम् " [३. १३०] इति वचनात् । तथा अद्वितीयरविभाद्वितीये निरुपमभास्करप्रभायुक्ते गगने सति तमः क्वापि नास्ति । तिर्यगू;दिदेशेषु तद् अपश्यन् कविरेवम् ऊहते । अहीनां सर्पाणां वासे लोके पाताल इव निमनं प्रविष्टम् ।।
दुजीहा। णुमन्नो। "द्विन्योरुत्"[९४] इति द्विनिशब्दयोः इत उत्॥ बाहुलकात् क्वचिद् वा । अदुइअ । विइए ॥ क्वचिन्न। दिआ । निवास।।ओत्वम्।दो-वयणम् ।।
६३. हे सत्ययुधिष्ठिर. भूस्वर्गयोर्द्विधाकृतः पश्चशत्या पञ्चशत्या पृथग्विहितः करौघो येन तस्मिन् सूरे सति जरठः परिपक्को य इक्षुस्तद्वद् रुचिर्यस्य स तथाभूतश्चन्द्रो नो राजते । अत उत्प्रेक्ष्यते । निशैव प्रिया ततः प्रवासीव वियुक्त इव । अन्योपि यः प्रियावियुक्तः स विच्छायो भवति ।
जरढोच्छु । पावासुओ । "प्रवासीक्षौ” [९५] इति आदेरित उत्त्वम् ॥ .
६४. धर्मे सदाचारे युधिष्ठिराः द्विधाकृतो मध्यप्रवेशेन खण्डितः प्रवाहः ओघो यैस्ते निर्झरनिर्झरिणीषु झरनदीषु स्नात्वा शौचं कृत्वा द्विधापि बाह्याभ्यन्तरभेदेन द्विप्रकारमपि मलपटलं रजःस्तोमं ब्राह्मणाः क्षिपन्ति ॥
जहुट्ठिल जहिट्ठिल । “ युधिष्ठिरे वा" [९६] इति आदेरित उत्त्वम् ॥
दुहाइअ दोहाइअ । “ओच द्विधाकृगः" [९७] इति इत ओत्त्वम् उत्त्वं च।। कचित् केवलस्यापि । दुहा ॥
ओझर निज्झर । “वा निर्झरे ना" [९८] इति नेन सह इत ओत्त्वं वा।।
7 BC ई. २ BC जुहिट्रिल. ३ D पडलं. ४ B निझरणी'. ५ B वहाण C तन्हाणा; ६ BC °निर्झरणीषु.
