________________
[ है ० ८.१.८७ ]
प्रथमः सर्गः ।
किंसुअ - कुसुमाम्बो केंसुअ-दल-सामलं विगय- मेरं । दलिऊण अन्धयारं दंसह पुहवीर पहमरुणो ॥ ५७ ॥ काउं महाविलं अतम मूसयं कय-पडसुए सूरे । लक्ख- हलद्द- बहेडय - रत्त व्व करा विअम्भन्ति ।। ५८ ।। विरइअ - हेलद्दि- कन्दाभ- दीवओ नव- हेलिद्दि-रत्त - करो | अहलिद्दा - राओ कामउ व्व पुव्वं भअइ सूरो ।। ५९ ।।
-
२७
पेण्डे पिण्डिऊण । "C इत एद्वा " इति आदेरिकारस्य एत् वा । क्वचिन्न | चिन्ता ॥
५७. किंशुकदलश्यामलं पलाशपलाशनीलं विगतमेरं सर्वत्र उच्छृङ्खलम् अन्धकारं दलयित्वा विध्वस्य किंशुककुसुमानीव आताम्रः आरक्तः अरुणः सूर्यः तत्सारथिर्वा पृथिव्याः पन्थानं दर्शयति ॥
I
किंसुअ केंसुअ । “ किंशुके वा " [८६ ] इति आदेरितः एत्त्वं वा ।। मेरं । “ मिरायाम्,” [८७] इति इत एत्त्वम् ||
•
.
५८. महाबिलं कन्दरादिकम् अविद्यमानस्तम एव मूषिको यत्र तत् यथाभूतं कर्तुं कृतंप्रतिश्रुति विहितप्रतिज्ञे सूर्ये सति करा अंशवो विजृम्भन्ते ऊर्ध्वाधः प्रसरन्ति । कीदृशाः । लाक्षाहरिद्राविभीतकै रक्ता इव || प्रातःक्षणे दिनकरकराणां क्रमेण तथाभावाद् इत्थम् उत्प्रेक्षा ॥
५९. विरचिता विहिता विष्वग्विसारिप्रभारहितत्वेन हरिद्राकन्दाभा दीपा येन । नवहरिद्रया रक्ता इव करा यस्य स सूरः पूर्वं भजति । अँहरिद्रारागो निबिडस्नेहैः कामुक इव । तस्मिन्नप्यागच्छति कान्तया दीपः क्रियते । कुङ्कुमादिना आरक्तकरश्च स भवति । अत्र कामुक इत्युपमानात् पूर्वस्याः कान्तात्वं निरूप्यते ।।
पुहवी | पह | मूसयं । पडसुए । हलद्द | हलद्दि | बहेडय | "पथिपृथिवी " १ D °हलिद्दि°. २ D ' हलद्द°. ३ BC omit अ° ४ BC 'स्नेहकामुक
