________________
प्राकृतव्याकरणम् ।
४.३४० ] ..
५९७ भ्यसो हुँ॥ ३३७ ॥ अपभ्रंशे अकारात्परस्य भ्यसः पञ्चमीबहुवचनस्य हुँ इत्यादेशो भवति ॥
दूरुड्डाणे पडिउ खलु अप्पणु जणु मारेई । जिहे गिरि-सिङ्गहुं पडिअ सिल अन् वि चूरु करेइ ॥ १ ॥ जसः सु-हो-स्सवः ॥ ३३८ ॥ अपभ्रंशे अकारात्परस्य सः स्थाने सु हो स्सु इति त्रय आदेशा भवन्ति ॥ __ जो गुण गोवइ अप्पणा पर्यंडा करइ परस्सु।
तसु हउँ कलि-जुगि दुल्लहहो बलि किज्जउँ सुअणस्सु ॥ १ ॥ आमो हं ॥ ३३९॥ अपभ्रंशे अकारात्परस्यामो हमित्यादेशो भवति ॥ ... तणहँ तइज्जी भङ्गि न वि तें अवड-यडि वसन्ति ।
अह जणु लैग्गिवि उत्तरइ अह सह सई मज्जन्ति ॥ १ ॥ हुं चंदुद्याम् ॥ ३४०॥ अपभ्रंशे इकारोकाराभ्यां परस्यामो हुं हं चादेशौ भवतः ॥
दइवु घडावइ वणि तरुहुँ संउणिहँ पक्क फलाई ।
सो वरि सुक्खु पइट्ठ ण वि कण्णहिँ खल-वयणाइं ॥ १ ॥ प्रायोधिकारात् क्वचित्सुपोपि हुँ ।
धवलु विसूरइ सामिअहो गरुआ भैरु पिक्खेवि । हउँ कि न जुत्तउ दुहुँ दिसिहिं खण्डइँ दोण्णि करेवि ॥ २॥
, B मारइ. २ P जिहं; B जिहिं. ३ Bअन्न वि. ४A पइडा. ५B°लियुगि. ६ B ते. ७ B भग्गिवि. ८ B सहि. ९ B वेदु. १० B वादे. ११ B सणिहं. १२ B °होमिअहोग'. १३ B भरपेक्खे'. १४ B हुँ कि.
