________________
हेमचन्द्राचार्यविरचितं
५९६.
पुंसीति किम् । अङ्गह
न मिलिउ हलि अहेरें अहरु न पत्तु ।
पिअ जोअन्तिहें मुह- कमलु एम्बइ सुरउ समन्तु ॥ २ ॥ एट्टि ।। ३३३ ।।
[ ४.३३३
अपभ्रंशे अकारस्य टायामेकारो भवति ॥
जे महु दिणा दिअहडा दईएँ पवसन्तेण । तार्णं गणन्तिँएँ अङ्गुलिउ जज्जरिआउ नहेण ॥ १ ॥ ङिनेच्च ॥ ३३४ ॥
अपभ्रंशे अकारस्य ङिना सह इकार एकारश्च भवतः ॥ साय उपरि णु धरइ तलि घल्लइ रयणाई | सामि सुभिच्च वि परिहरड़ संमाणेइ खलाई ॥ १ ॥ तले घल्लइ ॥ भिस्येद्वा ।। ३३५ ॥
अपभ्रंशे अकारस्य भिसि परे एकारो वा भवति ॥
गुणहिँ न संपईँ कित्ति परें फल लिहिआ भुञ्जन्ति । केसरि न लहइ बोडिअ वि गय लक्खहिं घेप्पन्ति ॥ १ ॥ ङसेर्हे-हूँ ।। ३३६ ॥
७
अस्येति पञ्चम्यन्तं विपरिणम्यते । अपभ्रंशे अकारात्परस्य ङसेहे हुँ इत्यादेशौ भवतः ।।
वच्छहें गृण्हइ फलइँ जणु कडु-पल्लव वज्जेइ ।
तो वि महद्दुमु सुअणु "जिवँ ते उच्छङ्गि धरेइ ॥ १ ॥ वच्छहुँ गृण्हइ ॥
१ P मिलिअउ. २ A हले, ३ B अहरे. ४ A दिना. ५ AB दइए. ६ Bताणं. ७Aगणंतिअ. ८Aभवति. ९ Bसायर. १० Bउपरि. ११ B°रो भ° १२ Bगुणेहिं. १३Pसंपय. १४Bपरं. १५° हू:. १६° हू. १७B° शौ वा भ° १८ A ग्रन्हइ. १९ AB जिम्व. २० P उच्छ. २१ B वच्छडू.
