________________
४.२७८]
प्राकृतव्याकरणम् ।
५८३
कु - गमो डडुअ: ।। २७२ ॥
आभ्यां परस्य क्त्वाप्रत्ययस्य डित् अडुअ इत्यादेशो वा भवति ॥ कैडुअ । गडुअ । पक्षे । करिय । करिदूण । गच्छिय । गच्छिदूण |
दिरिचेचोः ॥ २७३ ॥
त्यादीनामाद्यत्रयस्याद्यस्येचेचौ [ ३. १३९] इति विहितयोरिचेचोः स्थाने दिर्भवति । वेति निवृत्तम् । नेदि । देदि । भोदि । होदि ||
अतो देश्च ।। २७४ ॥
अकारात्परयोरिचेचोः स्थाने देवकाराद् दिश्च भवति || अच्छदे । अच्छदि ं ।। गच्छदे । गच्छदि । रमदे । रमदि । किज्जदे । किज्जदि । अत इति किम् । वसुआदि । नेदि । भोदि ॥
भविष्यति सिः ॥ २७५ ॥
शौरसेन्यां भविष्यदर्थे विहिते प्रत्यये परे स्सिर्भवति । हिस्साहामपवादः ॥ भविस्सिदि । करिस्सिदि । गच्छिस्सिदि ।
अतो
दो-डा ॥ २७६ ॥
अतः परस्य ङसेः शौरसेन्यां आदो आदु इत्यादेशौ डितौ भवतः ॥ दूरादो य्येव । दूरादु ॥
इदानीमो दाणिं ॥ २७७ ॥
शौरसेन्यामिदानीमः स्थाने दार्णि इत्यादेशो भवति ॥ अनन्तरकरयंदा आणवेदु अय्यो || व्यत्ययात्प्राकृतेपि । अन्नं दाणिं बोहिं ॥ तस्मात्ताः ॥ २७८ ॥
शौरसेन्यां तस्माच्छब्दस्य ता इत्यादेशो भवति ॥ ता जाव पविसामि । ता अलं एदिणा माणेर्ण ॥
१ P° दुअ° २ P° शो भ° ३ P कदुअ । गदुअ ४ A दे च ५A दि । रम° ६ B नोदि. ७ B अकारात्प ८ AB आदू ९B माणेन.
