________________
प्राकृतव्याकरणम् ।
४.२६५ ] .
५८१ ..तो दोनादौ शौरसेन्यामयुक्तस्य ॥ २६० ॥ शौरसेन्यां भाषायामनादावपदादौ वर्तमानस्य तकारस्य दकारो भवति न चेदसौ वर्णान्तरेण संयुक्तो भवति ॥ तदो पूरिद-पदिओण मारुदिणा मन्तिदो ॥ एतस्मात् । एदाहि । एदाओ । अनादाविति किम् । तधा करेध जधा तस्स राइणो अणुकम्पणीआ भोमि । अयुक्तस्येति किम् । मत्तो । अय्यउत्तो । असंभाविद-सक्कारं । हला सउन्तले ॥.
अधः क्वचित् ॥ २६१॥ वर्णान्तरस्याधोवर्तमानस्य तस्य शौरसेन्यां दो भवति । कचिल्लक्ष्यानुसारेण ॥ महन्दो । निश्चिन्दो । अन्देउरं ॥
वादेस्तावति ॥ २६२॥ शौरसेन्या तावच्छब्दे आदेस्तकारस्य दो वा भवति ॥ दाव । ताव ॥ .
ओं आमन्व्ये सौ.वेनो नः ॥ २६३ ॥ शौरसेन्यामिनो नकारस्य आमन्व्ये सौ परे आकारो वा भवति ॥ भो कञ्चइआ । सुहिआ । पक्षे । भो तवस्सि । भो मणस्सि ॥ . .मो वा ॥ २६४ ॥ शौरसेन्यामामध्ये सौ परे नकारस्य मो वा भवति ॥ भो रायं । भो विअयवम्मं । सुकम्मं । भयवं कुसुमाउह । भयवं तित्थं पवत्तेह । पक्षे । सयल-लोअ-अन्तेआरि भयव हुदवह ॥
भवद्भगवतोः ॥ २६५ ॥ आमन्य इति निवृत्तम् । शौरसेन्यामनयोः सौ परे नस्य मो भवति ॥ किं एत्यमैवं हिदएण चिन्तेदि । एदु भैवं । समणे भगवं महावीरे ॥
... AB °लेन मारुदिना म. २ A अज्जउ'. ३ B°ति शौरसेन्यां ॥ ६२ ॥
ताव..४ A आमन्त्र्ये. ५P भो सुहिआ. ६ A भयवं. ७B भवं. ८ Pभयवं.
