________________
४.२४६ ].
प्राकृतव्याकरणम् |
वा भवति तत्संनियोगे च क्यस्य लुक् ॥ चिव्वइ चिणिज्जइ । जिव्वइ जिणिज्जइ । सुव्वइ सुणिजइ । हुब्बइ हुणिज्जइ । थुव्वइ थुणिजइ । लुग्बइ लुणिज्जइ । पुव्वइ पुणिज्जइ । धुव्वइ धुणिज्जइ ॥ एवं भविष्यति । चिव्विहिइ । इत्यादि ॥
५७७
म्मश्चेः ॥ २४३ ॥
चिगः कर्मणि भावे च अन्ते संयुक्तो मो वा भवति तत्संनियोगे' क्यस्य च लुक् ॥ चिम्मइ । चिव्वइ । चिणिज्जइ ॥ भविष्यति । चिम्मिहि । चिव्हिविइ । चिणिहिइ ||
हन्खनोन्त्यस्य ।। २४४ ॥
अनयोः कर्मभावेन्त्यस्य द्विरुक्तो मो वा भवति तत्संनियोगे क्यस्य च लुक् ॥ हम्मइ हणिज्जइ । खम्मइ खणिज्जइ । भविष्यति । हम्मि - हिइ हणिहिइ । खम्मिहिइ खणिहिइ || बहुलाधिकाराद्धन्तेः कर्तर्यपि ।। हम्मइ । हन्तीत्यर्थः ॥ कचिन्न भवति ॥ हन्तव्वं । हन्तूर्णे । हओ ॥
ब्भो दुह-लिह-वह- रुधामुच्चातः ।। २४५ ॥ दुहादीनामन्त्यस्य कर्मभावे द्विरुक्तो भो वा भवति तत्संनियोगे क्यस्य च लुक् वहेरकारस्य च उकारः ॥ दुब्भइ दुहिज्जइ । लिब्भइ . लिहिज्जइ । वुब्भइ वहिज्जइ । रुँब्भइ रुन्धिज्जइ । भविष्यति । दुब्भिss दुहिहि । इत्यादि ॥
दहो ज्झः ।। २४६ ॥
दहोन्त्यस्य कर्मभावे द्विरुक्तो झो वा भवति तत्संनियोगे क्यस्य च लुक् ॥ डज्झइ | डैहिज्जइ । भविष्यति । डज्झिहिइ । डहिहिइ ॥
१ B°गे च क्यस्य लुक्. २ A ° नतस्य. ३ A हंतेः खनूगः कर्मणि भावे संयुक्त मोवा भ° ४ B हंतूणं. ५A मंतस्य ६ B ब्भो. ७ B भइ. A°न्तस्य ९B ज्झो. १० B तित्स'. ११ PB दहि १२ A डज्झहिइ.
37 [ कुमारपालचरित ]
