________________
[है० ८.४.४०९ ]
अष्टमः सर्गः ।
जेल मोक्खे सोक्खडा तेल के वि णाई ।
तुलु केतु देवहँ वि अवरुप्परहु सुहाई ।। ५५ ॥ तसु वडउ विवेगु भणि जसु मणि एवडु ढावु । न करावउँ न करउँ कमवि सुधें अच्छउँ नीराउ ॥ ५६ ॥ अक्खहुँ त नमि गुरु-जणहों तव तेऍहिँ दुसहस्सु । बहुहुँ विमिच्छा - दंसणहँ जो मउ दलइ अवस्सु ॥ ५७ ॥
३८५
५५. यावद् मोक्षे सौख्यं तावत् कुत्रापि नास्ति । तत् किं संसारे सौख्यं क्वापि नास्तीत्याह देवानामपीति । देवानां देवीनां च परस्परस्य मिथः इयत् कियत् । स्तोककालम् इत्यर्थः । सुखानि । देवानामपि सुखानि परिमितकालक्षयीणि मुक्तिसुखं तु शाश्वतम् इति भावः ॥
८८
जेडु | डु | वा यत्तदोतोर्डेवडः " [ ४०७ ] ॥ पक्षे । जेत्तुल । तेत्तुलु ॥
अवरुप्परहु । “ परस्परस्यादिरः ” [ ४०८ ] ॥
५६. कमपि कंचिदपि सावद्यव्यापारं न कारयामि नान्येन विधाप- यामि । न करोमि नात्मना वितनोमि । करणकारणयोरुपलक्षणत्वाद् नान्यमपि सावद्यं व्यापारं कुर्वन्तम् अनुजानामि । अतएव सुखेन नीरागः सन् आसे वर्ते इति यस्य मनसि इयान् एतावन्मात्रः ढावु ' इति आग्रहो निर्बन्धः तस्य पुरुषस्य भण कियान् किंपरिमाणो विवेकः । न तद्विवेकस्य मितिरस्तीति भावः ॥
एत्लु । केतुलु ! केवडउ | एवड्डु ।
<<
वेदं-किमोर्यादेः ” [ ४०९]॥
५७. बहूनामपि मिध्यादर्शनानां बौद्धादिकुमतानां मदम् अवश्यं यो दलयति राजसभायां विदग्ध सभ्यसमक्षं दर्पम् अपनयति । [ तसु ]
१ BC केत्थ वि णाइ.
