________________
कधिदे शुभोवदेशे शलश्शदीए तदो अपस्खलिदे । भव-कस्ट-गिम्ह-पदहण - विघस्टणे शुस्टु-मेघे व ॥ १ ॥ अदिस्तिदं निविस्टे चदुस्त-वग्गं विवय्यिद - कशाए । शावय्य-योग-लहिदे शाहू शाहदि अणञ्ञ मणे ॥ २ ॥
१. ततः नृपविज्ञप्तिकानन्तरं भवकष्टमेव ग्रीष्मप्रदहनं निदाघ - संतापस्तस्य विघट्टणे अपनयने सुष्ठुमेघ इव वर्षुकजलद इव । अप्रस्खलितः अबाधितः शुभोपदेशः सरस्वत्या कथितः प्रतिपादितः ।। कधिदे | शुभोदेशे । (C अंत एत् सौ पुंसि मागध्याम् ” [ २८७ ] ॥ शलश्शदीए । “ र सोर्ल-शौ ” [ २८८ ] ॥
अपस्खलिदे | कस्ट " स-षोः संयोगे सोऽग्रीष्मे " [ २८९ ] ॥ अग्रीष्म इति किम् । गिम्ह |
" दृष्ठयोः स्टः
विघटणे । शुस्टु |
""
[ २९० ] ॥
२. उपदेशमेव एकाशीत्या गाथाभिराह । अतिसुस्थितम् अतिसमाहितं यथा भवति एवं निविष्टः धर्मध्याननिरतः अत एव विवर्जितकषायः क्रोधादिरहितः । सावद्ययोगरहितः सपापव्यापारवैर्जितः। अनन्यमनाः मोक्षैकतानमानसः साधुः संयतः चतुर्थवर्गं निर्वाणं साधयति निष्पादयति । आत्माधीनम् आधत्त इति यावत् ॥
(C
आदिशस्तिदं । चदुस्तं । स्थ-र्थयोः स्तः [ २९१ ] ॥ विवय्यिद । शावय्य - योग । “ ज-द्य-यां यः " [ २९२] ॥
१ BD निविष्टे; C निविष्ठे. २ D विवर्जितः.
