________________
पञ्चमः सर्गः ।
१६९
[है० ८.३.१६७ ] "गन्घेण अहसिअव्वं विहसेहिइ इममिमं च विहसिहि । विहसेर इमं विहसइ इमं च वारुणि-वणे पुष्कं ॥ ८३ ॥ ह ह पहिअ - लोओ हसेउ उज्जाण - वालिआ - लोओ । विहसन्त-हिओ विहसेन्त-लोअणो फलिअ - बोरीहि ॥८४॥ जय अणङ्गो कह पहु सुणाउ विहसेज जइ न पुंनांगो । न य विहसेज्जा लवली होईअइ न वि अ कुन्देहि ॥ ८५ ॥
८३. गन्धेन अहसितव्यम् अनुपहसनीयम् । श्लाघ्यम् इति यावत् । इदम् एतत् प्रत्यक्षवर्ति विहसिष्यति विकचं भविष्यति । इदं च विहसिष्यति । तथा इदं विहसति । इदं च वारुणीवने पुष्पं विहसति ॥
विहसिउं । विहसेउं । हसिऊणं । विहसेऊण । अणहसे अव्वं । अहसिअव्वं । विहसेहिह । विहसिहिइ । "C एच्च क्त्वातुम्तव्यभविष्यत्सु " [१५७] इति • एत् । चकाराद् इत्वं च ॥ .
८४. फलिताश्च ता बदर्यश्च ताभिर्हेतुभूताभिः विहसहृदयः तुष्यचेता विहसल्लोचनः विकसन्नयनः इह अस्मिन्नुद्यानप्रदेशे पथिकलोको हसतु स्मितपरो भवतु । वाटिकाऽविनाभूत उद्यानपालि कालोकश्च हसतु । यथा एताः संप्रत्युपभोगयोग्या एवं यूयमपि इत्यभिसंधिना . उद्यानपालिका लोकमुद्दिश्य पथिकलोको हसतु । तदभिप्रायं च ज्ञात्वा उद्यानपालिकालोको हसतु । हसने प्राप्तावसर इति भावः || हसउ इति - प्रैषानुज्ञावसरे कृत्यपञ्चम्यौ ” [ हे० ५४ ] इत्यनेन अवसरे पञ्चमी ॥
((
८५. प्रभुः कुमारपालस्वामी शृणोतु अवधारयतु । किम् | यदि पुंनागो न विहसेत् विकसेत् न च लवली विहसेत् नापि च कुन्दैर्भूयते
०
१ D पुंनामो २ C संत्युप ३ D लोकश्च.
