________________
१६८
कुमारपालचरिते पउमसिरि तं भणामो भणिमो तं लच्छि भणिमु-तं-गउरि। भणमु तमिले भणाम य तं गङ्गे तं भणाम कमलच्छि ॥८०॥ तं सिरि भणमो भणिम तमुमे जए तं च भणम कुन्द-वणं । उच्चिणह गहिअ-नाम लवन्ति विलया. इअबोनं ॥ ८१ ॥ फलिणि-कुसुमं विहसिउं विहसेउं लोद्धेय पयरेइ । ..... हसिऊणं विहसेऊण निअ इमं अणहसेअव्वं ॥ ८२ ॥ जाणामि । जाणमि । “ मौ वा" [१५४ ] इंति अत आ वा ॥ ..
८०. युग्मम् । वनिताः परस्परप्रेमप्रतिबद्धा योषितो गृहांतनाम नामग्रहणपूर्वकम् इति एवम् अन्योन्यं मिथो लपन्ति, जल्पन्ति । तदेवाह । हे पद्मश्रीस्त्वां भवन्ती भंणामः आदिशामः । हे लक्ष्मि त्वां भणामः । हे गौरि त्वां भणामः । हे इले त्वां भणामः । हे गङ्गे त्वां भणामः । हे कमलाक्षि त्वां च भणामः ।
८१. तथा हे श्रीस्त्वां भणामः । हे उमे त्वां भशामः।हेजये त्वां च भणामः । किं तद् इत्याह । कुन्दवनम् उचिनुत । एतत्कुसुमानि गृह्णीतेति भावः । अत्र युग्मे आद्या आर्यागीतिः ॥
भणामो । भाणमो । भणिम् । भणाम । भणामु । भणिम । “इल मोमुमे वा" [१५५] इति अत इत्त्वं चाद् आत्वं वा । पक्षे भणमु । भणमो । भणम ॥
गहिअ । "ते" [ १५६] ।
८२. फलिनीकुसुमं प्रियङ्गुलतापुष्पं विहसितुं विकसितुं लोभ्रं मार्जनाख्यद्रुप्रसूनं च विहसितुं प्रवर्तते । इदम् एतत् अहसनीयं श्लाघ्यम् । हसित्वा सकपोलविकासं स्मित्वा. विहस्य च सशब्दहसनं कृत्वा हे सखि पश्य ॥ १ BC लोयं. २ BO °नामा. ३ D भवती.
