________________
स्वोपज्ञवृत्तिसहितम्
[७४५] सत्यम् । किं तु विभक्तिविधौ प्रायः साध्यमानावस्थाङ्गीक्रियते । अन्यथा वच्छेण । वच्छेसु । सव्वे । जे । ते । के इत्याद्यर्थं सूत्राण्यनारम्भणीयानि स्युः ॥ १४७ ।।
अस्थिस्त्यादिना । ८ । ३ । १४८ । । अस्तेः स्थाने त्यादिभिः सह अस्थि इत्यादेशो भवति॥ अस्थि सो । अत्थि ते। अस्थि तुम। अत्थितुम्हे । अस्थि अहं । अस्थि अम्हे ॥ १४८ ॥ ___णेरदेदावावे । ८ । ३ । १४९ ।
णेः स्थाने अत् एत् आव आवे एते चत्वार आवेशा भवन्ति ॥ दरिसइ । कारेइ । करावइ । करावेद ॥ हासेह। हसावइ । हसावेइ ॥ उवसामेइ । उवसमावइ। उवसमावेइ ॥ बहुलाधिकारात् क्वचिदेन्नास्ति । जाणावेइ ॥ कचिद् आवे नास्ति । पाएइ । भावेइ ॥ १४९ ॥
गुर्वादेवि । ८।३। १५०। गुदेणैः स्थाने अवि इस्लादेशो वा भवति ।। शोषि. तम् । मोसविरं । सीसि । तोषितम् । तोसवितो . सिरं ॥ १५०॥
भ्रमेराडो वा । ८।३ । १५१ । र भ्रमेः परस्य राड आदेशो वा भवति ॥ भमाह । भमाडेइ । पक्षे । भामेइ । भमावइ । भमाबेइ ॥ १५१ ॥ - लुगावी क्त-भाव-कर्मसु । ८१३ । १५२ ॥
णे स्थाने लुक् आवि इत्यादेशो भवतः ते मावकमविहिते च प्रत्यये परतः ।। कारिअं कराविअं॥ हासि।
