________________
[५८२] हैमशब्दानुशासनस्य
पूरणीभ्यस्तत्प्राधान्येऽप् | ७ । ३ । १३० ।
पूरणप्रत्ययान्ता या स्त्री, तदन्ताद् बहुव्रीहेरप् स्यात्, पूरण्याः प्राधान्ये समासार्थत्वे सति । कल्याणीपश्चमा रात्रयः । तत्प्राधान्य इति किम् ? कल्याणपञ्चमीक: पक्षः ॥ १३०॥
नसु-व्युप त्रेश्चतुरः । ७।३ । १३१ । एभ्यो यश्चत्त्वाः, तदन्ताइ बहुव्रीहेरपू स्यात् । अचतुरः, सुचतुरः, विचतुरः, उपचतुराः, त्रिचतुराः ॥१३१॥
अन्तर-बहिभ्यो लोम्नः । ७।३।१३२ ।
आभ्यां परो यो लोमा, तदन्ताद् बहुव्रीहेरप् स्यात्। अन्तर्लोमः, बहिर्लोमः प्रावारः ।। १३२ ।। ।
भात् नेतुः । ७।३ । १३३ । __ नक्षत्रार्थात् परो यो नेता, तदन्ताद् बहुव्रोहेरपू स्यात् । मृगनेत्रा निशा ॥ १३३ ।।
नाभेर्नाम्नि । ७।३।१३४ । नाभ्यन्ताद् बहुव्रीहेर्नाम्न्यप् स्यात् । पद्मनाभः । नानीति किम् ? विकसितनारिजनाभिः ॥ १३४॥ नम् बहोमचो माणव-चरणे । ७ । ३ । १३५ ।
आभ्यां परो य ऋक्, तदन्ताद् बहुव्रीहेरपु स्यात् । यथासङ्ख्यं माणवे चरणे चार्थे । अनुचो मागवः बह. चश्चरणः । मागवचरण इति किम् ? अन साम, बहवृकं सूक्तम् ॥ १३५ ॥ नज-स-दुर्यः सक्ति-सक्त्यि-हलेवा। ७ । ३ । १३६ ।