________________
[३८] हैमशब्दानुशासनस्य
हस्तप्राप्ये चेरस्तेये । ५।३।७८। हस्तेन प्राप्तुं शक्यं हस्तप्राप्यम्, तद्विषयात् चिगो भाषाकोंर्घ स्यात् , न चेत् चेरर्थश्चौर्येण। पुष्पप्रचायः । हस्तप्राप्य इति किम् ? पुष्पप्रचयं करोति वृक्षाग्रे । अस्तेय इति किम् ? स्तेयेन पुष्पप्रचयं करोति ॥७८ ॥ - चिति-देहाऽऽवासोपसमाधाने कश्चाऽऽदेः।५/३१७९/ ___ एड्वर्थेषु चे वाकोंर्घञ् स्यात् , तद्योगे च चेरादेः कः । चीयत इति चितिर्यज्ञेऽग्निविशेषस्तदाधारो वा। आकायमग्निं चिन्धीत, कायो देहा, ऋषिनिकायः । उप. समाधानमुपर्युपरि राशीकरणम् । गोमयनिकायः ॥७९॥
सधेनूचे । ५।३ । ८०।। नास्ति कुतश्चिद् ऊर्ध्वमुपरि किश्चिद् यस्मिन् सोऽनूर्वः तस्मिन् प्राणिसमुदायेऽर्थे भावकोंर्घञ् स्यात् , तद्योगे चेरादेः कः । तार्किकनिकायः । सङ्घ इति किम् ? सारसमुच्चयः । अनूर्व इति किम् ? शुकरनिचयः ।।८०॥
माने । ५। ३। ८१। । ___ माने गम्ये धातोर्भावाकोंर्घञ् स्यात् । एको निपावः, समित्संग्राहः । मान इति किम् ? निश्चयः ॥८॥
स्थाऽऽदिभ्यः कः।५।३। ८२ । एभ्यो भावाकोंः कः स्यात् । आखूत्थो वर्तते, प्रस्था, प्रपा ॥ ८२ ॥
ट्रिवतोऽथुः। ५ । ३ । ८३ । दिवतो धातो वाकोरथुः स्यात् । वेपथुः ॥ ८३ ।।
टुवेर चलने । एवं टुभ्राज टुमस्जोंत् हुवर्षी टुषम् टुनदादीनामपि वेद्यम् ।
