________________
. स्वोपालपुतिः [३०९] . संपरेः कृगःस्सट् । ४ । ४ । ९१ ।
आभ्यां परस्य कृग आदिः स्सट् स्यात् । संस्करोति कन्याम् , परिष्करोति ॥ ९१ ।। उपादु भूषा-समवाय-प्रतियत्न-विकारचाक्या
___ऽध्याहारे । ४ । ४ । ९२ । उपात् परस्य कृगो भूषादिष्वर्थेष्वादिः सट् स्यात् । कन्यामुपस्करोति, सत्र न उपस्कृतम् , एयोदकमुपस्कुरुते, उपस्कृतं भुङ्क्ते, सोपस्कारं सूत्रम् ॥ ९२ ।।
किरो लवने । ४ । ४ । ९३ । . उपात् किरतेः सडादिः स्थात्, लपविषयार्थश्वेत्। उपरकीर्य मद्रका लुनन्ति। लवन इति किम् ? उपकिरति, पुष्पम् ॥ ९३ ॥ ..
. प्रतेश्च वधे । ४।४।९४ ।
प्रतेपाच किरतेहिसायां विषऽर्थे स्सडादिः स्यात् । प्रतिस्कीर्णम् , उपस्कीर्णम् , वा ह ते वृषल भूयात् , प्रतिचस्करे नखैः । वध इति किम् ? प्रतिकीर्ण बीजम् .॥९४॥ अपात् चतुष्पात्-पक्षि-शुनि हृष्टाऽन्नाऽऽश्रयाऽर्थे
।४।४।९५। अपात् किरतेः चतुष्पदि पक्षिणि शुनि च कर्तरि
, भूषा लारः । समवायः समुदायः। प्रतियरमा पुनर्वनः। प्रकृतेरन्यथाभावो विहारः । गम्यमानस्य वाक्यैकदेशस्त्र स्परूपेणोपादा वाक्याबाहार इति वृहदवृत्तिकारः।
