________________
[ ९८ ]
हैमशब्दानुशासनस्य
sटि सति प् वा स्यात् । पयष्टोत् पयस्तौत् । न्यष्टौत्, न्यस्तौत् । व्यष्टौत्, व्यस्तौत् । पर्यष्वजत, पर्यस्वजत् । न्यध्वजत्, न्यस्वजत् । व्यष्वजत्, व्यस्वजत् । पर्यषीव्यत्, पर्यसीव्यत्, न्यषीव्यत्, न्यसीव्यत् । व्यषीव्यत्, व्यसीव्यत् । पर्यषहत, पर्यसहत । न्यषहत, न्यसहत । व्यषहत, व्यसहत । पर्यष्करोत् पयस्करोत् । असोङसिवू सहेत्येव ! पर्यसोढयत् । पर्यसीषीवत् । पर्यसीषहत् ॥ ४८ ॥
निरभ्यनोश्च स्यन्दस्याऽप्राणिनि । २ । ३ । ५० ।
एभ्यः परिनिवेश्च परस्याप्राणिकर्तृकार्थवृत्तेः स्यन्दः सः घ् वा स्यात् । निःष्यन्दते, निःस्यन्दते । अभिष्यन्दते, अभिस्यन्दते । अनुष्यन्दते, अनुस्यन्दते । परिष्यन्दते, परिस्यन्दते । निष्यन्दते निस्यन्दते । विष्यन्दते, विस्यन्दते तैलम् । अप्राणिनीति किम् ? परिस्यन्दते मत्स्यः ॥५०॥ वैः स्कन्दोऽक्तयोः | २ | ३ | ५१ |
विपूर्वस्य स्कन्दः सः ष् वा स्यात्, न चेत्, क्तक्तवतू स्याताम् । विष्कन्ता, विस्कन्ता । अक्तयोरिति किम् ? विस्कन्नः, विस्कन्नवान् ॥ ५१ ॥
परेः । २ । ३ । ५२ ।
परेः स्कन्दः सः प् वा स्यात् । परिष्कन्ता, परिस्कन्ता । परिष्कन्नः, परिस्कन्नः ॥ ५२ ॥
निर्नेः स्फुर - स्फुलोः | २ | ३ | ५३ |
आभ्यां परयोः स्फुर-स्फुलोः सः ष्वा स्यात् । निःष्फुरति, निःस्फुरति निष्फुरति निस्फुरति । निःष्फुलति, निःस्फुलति, निष्फुलति, निस्फुलति ॥ ५३ ॥
"
