________________
[८२०] प्राकृतव्याकरणम्
इदम आयः । ८।४ । ३६५ । अपनशे इदम्शवस्य स्यादौ अय इत्यादेशो भवति ॥ आयई लोअहो लोअणई जाई सरई न भन्ति। अप्पिए विदुई मलिअहिं पिए दिइ विहसन्ति । सोसउ म सोसउ चिअ उअही वडवानलस्स किं तेण । जं जलइ जले जलणो आएण वि किं न पजतं ॥ आयहो बड़-कलेवरहो जं वाहिउ तं सारु । उन्मइ तो कुहह अह डज्झइ तो छारु ॥ ३६५ ॥
सर्वस्य साहो वा । ८॥ ४ ॥ ३६६ । अपभ्रंशे सर्वशब्दस्य साह इत्यादेशो वा भवति ॥ साहु वि लोउ तडफडइ वडुत्तणहो तणेण। . वरपणु परिपाविअइ हथिं मोकलडेण । पक्षे । सन् वि ॥ ३६६ ॥
किमः काई-कवणौ वा । ८।४ । ३६७ । अपभ्रंशे किमा स्थाने काइं कवण इत्यादेशौ वा भवतः॥ जह न सु आवद दूइ घरु काई अहो-मुहु तुज्झु । वयणु जु खण्डह तउ सहि एसो पिउ होइ न मज्झु ॥ . काई न दूरे देक्खइ॥ फोडिन्ति जे हिअडङ अप्पणउं ताहं पराई कवण घण। रक्खेबहु लोअहो अप्पणा बालहे जाया विसम थण ॥ सुपरिस करगुहे अणुहरहि भण कज्जे कवणेण। । जिव जिवं महत्तणु लहहिं तिव तिव नवहिं सिरेण.॥
