________________
• ' ૬૫ .
. શ્વાન જેમ સુકાં અસ્થિને રસથી ચાટે છે, તેમ પ્રાણી વાસનાને લઈને વસ્તુપર
પ્રીતિ રાખે છે. निजलालाविलं लीढे यथा श्वा शुष्ककीकसम् । स्ववासनारसाजंतुर्वस्तुभिः प्रीयते तथा ॥ ६८॥
અક્ષરાર્થ– જેમ સ્થાને પિતાની લાળથી વ્યાત એવાં સુકાં અસ્થિને રસથી ચાટે છે, તેમ પ્રાણી પિતાની વાસનાનાં રસથી વસ્તુઓથી પ્રસન્ન થાય છે. ૬૮
વિવેચન- થાન પોતાની લાળથી ભરેલાં સુકાં હાડકાંને રસથી ચાટે છે. * અજ્ઞાની શ્વાન જાણે છે કે આ અસ્થિમાં રસ છે, અને તેથી તેમાં તે સ્વાદ માને છે, તેવી રીતે પાણી સાંસારિક વસ્તુઓથી પિતાની વાસનાને લઈને ખુશી થાય છે, વસ્તુતાએ તેમાં બિલકુલ રસ નથી, પણ તેને તે રસરૂપે માની તેના ઉપભેગથી આનંદ માને છે. કહેવાનો આશય એ છે કે વિષયોપભાગ કરવામાં પ્રાણી સુખ માને છે, પણ તે અને દુઃખરૂપ થાય છે. ૬૮ જડ પુરૂષ દેહને શૃંગાર કરી, આત્માને
- ઠગે છે. विधाय कायसंस्कारमुदारघुमृणादिभिः । आत्मानमारमनवाहो वंचयंते जडाशयाः॥६९ ॥
