________________
. ૧૭ આ સંસારરૂપી વનની અંદર આવેલી મમતારૂપ વહલીને મૂળમાંથી ઉખેડી નાંખે છે. ભાવાર્થ એ છે કે, જે ઇદ્ધિના વિષયની ઉપર વિરોગ્ય ઉત્પન્ન થાય છે, તેથી કરીને મમતાને મૂળમાંથી નાશ થઈ જાય છે. માટે ભવિ પ્રાણીએ સર્વ વિષય પર વિરાગ્ય ધરી, મમતાને નાશ કરવો જોઇએ. ૧૭
| મેહના સ્વરૂપ વિષે શરીર ઉપર મોહ રાખવાથી પ્રાણુને ક્લેશ થાય છે. शरीरकेऽपि दुःखाय मोहमाधाय तत्पराः।। क्लिश्यंते जंतवो ईत दुस्तरा भववासना ॥१८॥
અક્ષરાથ– શરીરને વિષે પણ દુખને માટે મેહ રાખીને તે મેહમાંજ તત્પર રહેનારાં પ્રાણીઓ કલેશ પામે છે. અહા ! સંસારની વાસના કેવી દુસ્તર છે ? ૧૮
વિવેચન–મમતા થવાનું મૂળ કારણ એહ છે, તેથી અહીં માહ વિષે કહે છે જે શરીરની અંદર મહ રાખવામાં આવે તે, પ્રાણી તે મોહને લઈને દુઃખી થાય છે; એટલે કેહવશ થઇ, તે શરીરની અંદર શૃંગારાદિ ધારણ કરવામાં તેમજ કાંઈ પણ રેગની બાધા થાય તો, તેને શમાવવામાં તત્પર રહી ઘણે કલેશ પામ્યા કરે છે. તે આજ્ઞાની હાંધ પ્રાણી સમજતો નથી કે, આ શરીર નાશવંત છે; ગમે તેટલી સારવાર કરશું, તે પણ તે અશુચિ શરીર સુધારવાનું નથી. આવા શરીરમાં
