________________
( १९६)
श्री नवतस्वविस्तरार्थः ॥
अन्तर्मु० सुधी होय. तेमन आहा० योग पण आहा. शरीरपयाँप्ति पूर्ण थया बाद अन्तर्मु० सुधीज होय. तथा जीवने परभवमां वक्रगतिए जतां १-२-३ समय मुधी अने श्री सर्वज्ञने समुद्घात वखते त्रीजे-चोथे-ने ५ मे समये तैनसकार्मण काययोग होय, ए सिवायना बीजा वखतमा सर्वथा न होय तेम नहिं पण गौणभावे होवाथी एनी मुख्यता न गणाय. ए साते काययोगथी जीव शुभाशुभ आश्रव प्राप्त करे छे. एमांनो कोइपण योग जघन्यथी १ समय रह्या बाद बीजे समये बीजो योग प्रवर्ते छे जेमके मनोयोग बदलाइने वचनयोग प्रवते छे. अने वधुमां वधु अन्तमु० सुधी १ योग रही शके छ माटे एक योग संबन्धि आश्रव पण जघन्यथी १ समय अने उत्कृष्टथी अन्तमु सुधी होय,
ए प्रमाणे इन्द्रियादि १७ भेदे असंयम पण गणाय छे, इवे शेष २५ क्रियाओनां नाम आगळनी गाथाओमां दर्शावाय छे.
अवतरण-पूर्व गाथामा जे २५ क्रियाओ आश्रवतत्वमां गणावी ते क्रिया कइ कइ ? ते गणावे छे,
॥ मूळगाथा २२ मी. ॥ काइअ अहिगरणिया, पाउसिया परितावणी किरिया पाणाइवायारभिय, परिग्गहिया मायवत्तीया ॥२२॥
। संस्कृतानुवादः ॥ कायिक्यधिकरणिकी, प्रादेषिकी पारितापनिकी क्रिया । माणातिपातिक्यारंभिकी, पारिग्रहिकी मायाप्रत्ययिकी ॥२२
