________________
॥ आश्रवतत्त्वे कषायवर्णनम् ॥
(१९१)
विधारवो. ए प्रमाणे जेम क्रोध १६ प्रकारनो कह्यो तेम मान माया अने लोभना १६-१६ प्रकार पण जाणी लेवा. ए सर्व ६४ भेद ते ४ कषायमां अंतर्गत ग्रहण करवा.
ए चारे कषाय प्रशस्त भावे वर्तता होयतो शुभा श्रव, अप्रशस्तभावे वर्तता होय तो अशुभाश्रव. अने न वर्तता होय तो संवर याय छे. जेमके देव-गुरु-चतुर्विध संघ-अने शासननो विध्वंसकरनारपर जे क्रोध थाय अथवा उन्मार्गे चालता शिष्यने सन्मार्गे चलाववा माटे क्रोध करवो पडे ते प्रशस्तक्रोध अने पोताना कुटुंब वगेरेने अने संसारवर्धक साधनोने विध्वंस करनार पर जे क्रोध थाय ते अप्रशस्त १ अहिं पोताना पुत्रादिकने भविष्यमां सारो ससार निभावनार थाय एबी इच्छाए शिक्षण आपवामां अशुभाश्रव जाणवो, अने कंइक बोध थायतो आ संसारजाळथी छूटे एवा लक्षबिंदुथी जे धर्ममार्गनुं शिक्षण आपवामाटे ताडना तर्जनादिमां क्रोध करवो पडे ते शुभाश्रव जाणवी. तेमज संसारत्यागी गुरुम हो. राज पण जो पोतानी चाकरी कराववाना हेतुथी शिष्य ने. संसारमाथी खटपट करी काढे तो पोताने माटे अशुभाश्रव छे,अने प्रपंच करी निकळनार आत्मार्थी भद्रक शिष्यने शुभा. श्रव छे. माटे कोइपण कषाय जो स्वार्थबुद्धिए थाय तो ते अप्रशस्तकषाय गणाय अने आत्मधर्मनी उन्नतिमाटे अथवा शासननी उन्नति माटे थाय तो प्रशस्तकषाय गणाय, पण जो संसार उन्नतिनुं लक्ष्यबिंदु होय अथवा स्वार्थपरायणता होयतो अशुभाश्रव ज जाणवी,
पुनः आ चालु प्रकरणमां वस्तुस्थिति दर्शावी छे. माटे कोइ ए एम न जाणवू के प्रशस्त कषायनो प्रयत्न करवो. कारणके मोक्षमार्ग तो प्रशस्त वा अप्रशस्त कषाय टाळवाथी ज छे, परन्तु संसारमा जीवोने जे अप्र. कषाय वर्ती रह्यो छे, तेमांथी दूर थवा माटे तथा अमुक गुणस्थाननी हदे न पहेांच्या होय त्यांसुधी प्रशस्तनी जरूर छे, अने त्यारबाद ते पण टाळवार्नु दक्ष्यबिंदु राखवानुं होय .
