________________
. ॥ पुण्यतत्ववर्णनम् ॥ (१६१) में बंधाय ते शुभ कर्म पण पुण्य कहेवाय. ए प्रमाणे पुण्यनां पुण्यक्रिया अने पुण्यफल रूप बे अग छे. ने ते परस्पर कारण काय भावे छे. केमके पुण्यनी क्रियाथी पुण्य (शुभकर्म ) उपार्जन थाय छे ( बंधाय छे ) माटे पुश्यनी क्रिया ए कारण छे अने वंधायलं शुभकर्म ते कार्यरूप ले. हव जे क्रिया वडे पुण्य बंधाय छे. ते ९ क्रियाओ आ प्रमाणे छे
(पुण्य बांधवाना कारण.) १ पात्रने अन्न देवाथी २ पात्रने पाणी देवाथी. ३ पात्रने स्थान आपवाथी ४ पात्रने शयन आपवाथी, ५ पात्रने वस्त्र आपवाथी ६ मनना शुभ संकल्पथी. ७ वचननां शुभ व्यापारथी ८ कायाना शुभ व्यापारथी ९ नमस्कारादिकथी .
अहिं मोक्ष मार्गने अभिमुख थयेला मुनि सुपात्र, धर्मी गृहस्थ पात्र अने करुणा करवा योग्य अपंगादिक जीवो पात्र ए त्रणेने पात्र शब्दथी ओळखवा. अने शेष सर्व अपात्रमा गणाय. तेमां पण सुपात्रने ' मुख्यत्वे धर्मनी बुद्धिए अन्नादिक आपवाथी.अ. शुभकर्मनी महानिर्जरा पूर्वक महा पुण्य उपार्जन थाय. अने धर्मी गृहस्थने अन्नादिक आपवाथी मुनिनी अपेक्षाए अल्प पुण्य उपाजैन थाय, अपंगादिक दुःखी जीवोने अन्नादिकथी उद्धार करतां पुण्य उपार्जन थाय, ते शिवायनो गमे ते जीव घरने द्वारे आवी उभो रहे तेने निराश करी काढतां मारो धर्म निंदाशे माटे तेम नहिं थवा देवानी इच्छाए आपे तो पुण्य उपार्जन करे, अने लक्ष्मीना निर्मोहपणाथी लक्ष्मीनी अमारता दर्शाववाने माटे ( श्री
र गोणपणे पौगलादिक सुखनी, अने देवादिक सद्गति मल वानी अभिलाषा धर्म राग होवाथी पुण्य बंधाय,
