________________
(६४) ... ॥श्रीनवतत्त्व विस्तरार्थः।।
मध्य जाडाइमा) ए इन्द्रियना अणुओ नथी. ए हेतुथी ए अभ्यन्तर " स्पर्शेन्द्रिय अंदरना भागमां ( एटले त्वचाना मध्य भागमां ) पोक..( मुषिरयुक्त-पोलाण वाळी ) छे.-तथा रसनेन्द्रिय अंगुलना
असंख्यातमा भागप्रमाण जाडी, अने अंगुल पृथत्त्व (बधुमां वधु ९ आंगळ ) जेटली लांबी होळी छे. आ रसनेन्द्रियर्नु पण अति पातछैपड जिताना उपर-नीचेना भागमा पथरायेलं छे, पण मध्य भागमा नहिं-तथा प्राणेन्द्रिय अंगुलनाअसंख्यातमा भाग जेटली जाडी अने
लांकी पहोळी के ए हेतुथी आइन्द्रिय पातळ पड नथी. पण तथामका...नोवृत्ताकार संभवेछे,-तथा चक्षु अने श्रोत्रेन्द्रियनी लंबाइ प्होळा. इ अने जाडाइ पण अंगुलना असंख्यातमा भागनी, वृत्ताकारे छे,
॥ इन्द्रियोनो विषय अने विषय ग्रहण क्षेत्र. ॥
१ स्पर्शेन्द्रियनो विषय पदार्थमा रहेला स्निग्ध-क्ष-शीत-उ" ष्ण-मृदु-कर्कश-गुरु-अने लघु ए आठ प्रकारना स्पर्श जाणवानो छे. अने '९ योजन दूर रहेला पदार्थोना तेमाथी नीकळेला केटलाक पुद्गलो आवी स्पर्शेन्द्रियने अडे छे तेथी ते
दूरना पदार्थोना पण स्पर्शोने जाणी शके छे. एथी अधिक .. दूर रहेला पदार्थोथी नीकली आवेला स्पर्शयुक्त पुद्गलो स्वभा
वेज अयोग्य थवाथी स्पर्शेन्द्रिय ग्रहण करी शके नहि. पुनः 'स्निग्धादि स्पर्शी तो प्राप्त पदार्थना अनुभवी शके एम संभवे छे. __ २ रसनेन्द्रियनो विषय पदार्थोमां रहेला तीखा-कडवा-मधुरखाटा--तूरा ( तिक्त-कटु-मधुर--आम्ल-अने कषायलो) ए पांच प्रकारना रस जाणवानोले, अने नव योजन दूर रहेला पदार्थोना तेमां
१ अहिं कहेवातुं विषयोनुं क्षेत्र आत्मांगुलने अनुसार जाणवु. . २ ए वातनो स्पष्ट उल्लेख ग्रंथान्तरोमां-देखातो नथी परन्तु अनुभव सिद्ध सर्वने होवाथी लखेल छे. .
-
