________________
मतो योऽष्टमूर्तिः शिवो भूतनाथ:,
स एकः परात्मा गतिर्मे जिनेन्द्रः ॥ ६ ॥
भावार्थ: પૂર્વે ક્ષપકશ્રેણીમાં આરૂઢ થયા ત્યારથી જે કામદેવરૂપી મલિન શત્રુના વૈરી છે, જે લોકાકાશરૂપી પુરૂષાકારના મસ્તકે રહેલી સિદ્ધશિલા ઉપર સ્થાન કરનારા છે, જે બ્રહ્મચર્યને પાળનારા છે, જે મહત્ ઐશ્વર્યના ભોક્તા છે, જે મહાવ્રતને ધરનારા છે, જે કેવલજ્ઞાન - કેવલદર્શનરૂપ પાર્વતીના પતિ છે, જે અષ્ટકર્મના ક્ષયથી અષ્ટગુણરૂપી મૂર્તિવાળા છે, જે કલ્યાણરૂપ છે અને જે સર્વ પ્રાણીઓના નાથ છે તે પરાત્મા જિનેંદ્ર એક જ भारी गति हो. ६.
टीका - पुरेति, पुनः किंविशिष्टः पुरा पूर्वं क्षपकश्रेण्यारूढावसरे शुक्लध्यानेन अनंग: कन्दर्पः तदेव मलिनवैरी तस्य हन्तृत्वात् अनंगकालारिरित्युच्यते, पुनः किंविशिष्टः आकाशकेशः चतुर्दशरज्ज्वात्मकलोकाकाशस्य पुरुषाकारस्य मूर्ध्नि सिद्धशिलायामुपरि योजनस्य षष्ठे भागे शेतेऽधिष्ठानं करोति इति आकाशकेश उच्यते, सिद्धानां लोकाग्रेऽवस्थानं सिद्धान्ते प्रोक्तत्वात्, “अलोएपडिहया सिद्धा, लोगग्गयपइट्ठिया” इत्युत्तराध्ययनवचनात् तथा “तिलोयमत्थयत्था” इत्यादि - वचनात्, पुनः किंविशिष्टः
-
"
१५ श्री वर्धमान द्वात्रिंशिका
