________________
वीरस्तुतिरूप ढुंडीनुं स्तवन.
६५३
तथा अनुत्तरोववाइ तथा प्रमव्याकरण-ए तणनां अध्ययन कह्यांबे. ते हमणां नी वाचनाए नयी जणाता. वली श्री समवायांगसूत्रमा प्रश्नव्याकरणनी ढुंमी कहीने; तेमांनुं प्रश्नव्याकरणमध्ये आज कांश नथी. तेमाटे जेह वाचनाए था व्युंके जे पुस्तकारूढ वाचनाए जे गुरुपरंपराए आव्यां सूत्र, ते मानीए तो नि युक्ति पहेलां मानीए. चारित्र क्रियाना सर्व विशेष नाव नियुक्तिमध्ये , तेमाटे वा चनाए आव्युं ते मानीए तो खेमके कुशल वर्ते. एटले आत्माने हित थाय. ॥१॥
एरीते शास्त्रवाते समजाव्या जाण पुरुष होशे ते समजशे; बाकी तो जेहवं थाय तेहबु कहे.
आंधा आगल दरपण दाखवो॥ बदराआगल गीत ॥ मरख
आगेरे कदेवू युक्तिनुं ॥ ए सवि एकज रीत ॥ स० ॥ २० ॥ अर्थः-श्रांधताना मुख आगल दर्पण देखाडवू, बहेराना मुखबागल गीतज्ञान करवू अने मूर्खना आगल युक्ति कहीने समजाव. एसर्वएकजरीती जाणवी॥२०॥
मारग अरथीरे पण जे जीव॥नक अतिहि विनीत ॥ तेहने ए हित शिख सोदामणी॥ वली जे सुनयअधीत ॥ स॥३१॥
अर्थः-पण जे मार्गना अर्थीलोकजे. एटले जे लोक जाणे जे गुरू मार्ग समजीए. वली जे लोक नश्क एटले कुवासनाए वासित नथी, वली अति वि नीतले, तेहने ए सोहामणी के० मनोहर हितशिदा. वली जे सुनय के न ले नये करी नण्या; एटले नक अथवा समजुने तेहने माटे का पण अई दग्धने माटे नथी कह्यं ॥ इति गथार्थ ॥ २१ ॥
प्रवचनसाखेरे एम ए नाषिया ॥ विगते अरथ विचार॥तुज आ गमनीरे ग्रदिय परंपरा ॥ लदिए जग जयकार ॥ स० ॥२२॥
अर्थः-प्रवचन के सिक्षांत साखे एम नाण्या, विगते के प्रगटपणे अर्थना विचार, तमारी आगमनी परंपराए ग्रहीए, तो जगत्ने विषे जयकार पामीए.॥२॥
गण तज सघलारे प्रन कोणगणीशके॥आणा गण लव एक॥ एम में थुगतारे समकित दृढ करयुं ॥राखी आगम टेक ॥स० ॥२३॥
अर्थ:-हे प्रनु, तमारा सघला गुणो कोण प्राणी गणी शके ? अनंता मा टे न गणाय. पण तमारी आणा कबुल करवी, तप जे गुण-तेहनो जे लेश, ते
Jain Education International
www.jainelibrary.org
For Private & Personal Use Only
