________________
२३६
शृंगारवैराग्यतरंगिणी.
अर्थ :- हे सखा, या जे विषयसुख बे ते तारा अंतःकरणमां कांत एटले म नोहर लागेबे, ते सत्य बे, मिथ्या नथी, परंतु विस्तारने पामनारी जे पाप परंपरा, तेनुं ए कारण बे, माटे जेनो अंत नरक बे, एटले नरकने देनारा बे; एम जाण. या पद्यमां प्रथमना नर कांत ए वे शब्द जिन्न बे, अने पाठजना नरकांत एबे पद एकसारखा बे, ए काव्यचमत्कार जाणवो.
या वृत्तमां, विषयसुख जे बे, ते पुरुषना मनने घणा सारा लागेले, एम कह्युं बे, ते शृंगार रस बे; ने ए विषयसुखथी पापपरंपरा विस्तारने पामेबे, माटे त्या ग करवा योग्य वे ए वैराग्य रस बे ॥ ३५ ॥
शिखरिणीवृत्तम् ॥ स्मरक्रीडावाप्यां वदनकमले पदमलदृशां दृढाऽ सक्तिर्येपामधरमधुपानं विदधताम् ॥ प्रदरस्था बंधव्यसनघटना
शमती विदग्धानां तेषामिद मधुकराणामिव नृणाम् ॥ ३६ ॥ अर्थ :- कामनी क्रीडारूप जे वापी एटले कुवो बे, तेनेविषे स्त्रीना धरोष्ठरूप मधुपुष्परस पान करणारा जे पुरुष बे, जेथोनी स्त्रीना मुखकमलनेविषे दृढ या सक्ति बे; एवा मोह पामनारा जे पुरुष बे, तेश्रोने या स्त्रीना मुख कमलनेविषे जमरानी पठे शेकरी इःसह एवा बंधनोए व्यसन घटना एटले कष्टरचना समीप 'वर्त्तिनी : जेम मधुपान करनारा जमरायोनी कमलोनेविषे दृढाशक्ति बंधने करी क ष्ट देनारीबे, तेम अधररसपान करनारा पुरुषोने स्त्रीना मुख कमजनेविषे दृढ जे यासक्ति ते प्रेमबंधनेकरी कष्ट देनारी बे.
या वृत्तमां, स्त्रीनो अधरामृत जमरायोनी पठे पुरुषोने प्रति प्रेम उत्पन्न कर नारो बे, ए शृंगार रस बे, अने तेथी ते जमरानी पठे बंधनने पामेबे, माटे त्याग करवा योग्य बे, ए वैराग्य रस बे. ॥ ३६ ॥
सखे संतोषांनः पिब चपलतामुत्सृज निजां शमारामे कामं विर चय रुचिं चित्तहरिण | हरंत्येतां तृष्णां न युवतिनितंब स्थलनु वो विमुक्ता नीरागैर्विपमशरसंपातविषमाः ॥ ३७ ॥
अर्थ :- हे सखा, या चित्त हरिणना जेवो बे, केमके, जेम हरिण प्रतियंचल होय, तेम चित्त पण महाचंचल होय; माटे मृग ने चित्तनुं सादृश्यत्व क बे; एवी चपलताने त्याग करीने संतोषरूप जलनुं पान कर; ने अत्यंत शम रूप वननी प्रीति कर. या जे युवती एटले तरुण स्त्रीयो बे, तेयोना नितंब एटले
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org