________________
शृंगारवैराग्यतरंगिणी.
२३३ त् निंबर्नु फाड सर्व प्रकारे कडवू होय, तेम स्त्रीना नितंब सर्व प्रकारे ग्लानि करवा योग्य , तेनो तुं त्याग कर. या पद्यमा उनसित तापनो देनार जे नितंब ते निंबाज ने, एम कह्यु, ते आमः-ननसित एटले विकसित दे तकारनो अप नोद एटले नाश जेने विषे, एवो नितंब शब्द निंबशब्द थाय ते योग्य बे. _या वृत्तमां, कमलना जेवां नेत्रोवाली स्त्रीना जे बे नितंब , ते संतापनी प्रेर णा करनाराने, एटले स्त्रीनी कटिनो पाउलो नाग जोयाथी अत्यंत मदन विकार नत्पन्न थायले, ते इना पूर्ण न थयाथी तेना मनमां संताप थायडे, एवो ते नि तंबोनो जे प्रनाव ले, ते शंगार रस जे; अने स्त्रीयोना नितंब निंबडाना जाडजेवा कडवा , माटे एनो तुं त्याग कर; ए वैराग्य रस डे.॥ २ ॥
शार्दूलविक्रीडितं वृत्तम्॥नूनं नूपुरमेतदायतदृशो रागादि विपिणां क्रीडार्थ परमित्यवेत्य न दृशाप्यालोकनीयं व चित् ॥ येनास्मिन् मुखमात्रचंगिमगुणैराकृप्य तैरुल्बणे
इस्य प्रसनं चिरादपि सखे मुक्तिनवित्री न ते ॥ ३० ॥ अर्थः- हे सखा, नूनं एटले निश्चयेकरी विशालनेत्रोवाली स्त्रीयोनां जे था नूपुर एटले चरणनूषण, रागादिशत्रुने क्रीडा करवानुं पुर एटले नगर ; एम जाणीने क्यारे पण नजरेकरी जोईश नही. जेने पोतानुं सारं थवानी ना हो य, तेणे क्यारे पण शत्रुनु नगर जोवू नही. केमके, ए नगर प्रसि-६, नदार, त था मुख्यत्वे श्रेष्ट गुणे आकर्षण करी बलात्कारेकर। तने बांधीलेशे, तेथी फरी तूं बूटी शकनार नथी. अर्थात् ते नूपुरमा जो तुं अासक्त थशे तो, फसाई पड शे; आ पद्यमां स्त्रीओना नूपुरने शत्रुनुं नगर कह्यु, ते आमः-नूपुरशब्दनुं विशे पण जे नून ,तेनो अर्थ न शदेकरिकन एटले जे रहित , एवं नूपुर डे,एम जाणवू.
या वृत्तमा' स्त्रीओना पगनां नूपुर पुरुषना मनन हरण करी लिए.ए शृंगाररस जे; अने ते नूपुर शत्रुनुं नगर के एम जाणीने तेनो त्याग करवो, ए वैराग्य रस बे. ३० उपजाति उत्तम्॥यास्त्रीतिनाम्ना बिनते शमादौ शस्त्री प्रबुद्धैरवबुध्यतां सा॥ एनां पुरस्कृत्य जगत्यनंगनटो यतः पुण्यनटं निन्नत्ति ॥३१॥
अर्थः-जे स्त्री एवं नाम तुं अंतःकरणमां धारण करेले, ते शमादौ एटले उपश मादि धर्म कर्मने विषे शस्त्री एटले एक आयुधविशेष डे, एम सुजाण पुरुषोए जा
-
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Education International