________________
शृंगारवैराग्यतरंगिणी.
शए नो नाश करेले ; माटे स्त्रीए पोताना हाथथी करेलुं आलिंगन सर्प करतां पण व धिक फुःख देनारं . आ श्लोकमां नवादौ शब्द बे वखत याव्यो तेनो अर्थ जुदो . __ या वृत्तमां, स्त्री ज्यारे पोतानी नुजावडे पुरुषने आलिंगन करेले, त्यारे पुरुष पोताना प्रागनी पण परवा राखतो नथी, एवो कामातुर थायडे ; ए शृंगाररसले. अने सर्प गलामां बाकी प्राण लिये ते सारं, पण स्त्रीनुं आलिंगन नखं नही; के मके, तेथी माता कर्म बंधाईने अंतरात्मानो नाश थायवे. माटे तेनो त्याग कर वो नचित जे ए वैराग्यरस . ॥ २० ॥ इंवंशात्तम् ॥ कोयं विवेकस्तव यन्नतवां दोषावगूढः प्रमदं वि गाहसे॥यतः स्मरातंकपरीतचेतसां किं सुंदरासुंदरयोविवेचनं ॥२१॥
अर्थः- हे साधो, आ तारो कयो विवेक डे के, नम्र ले चुकुटि जेओनी एवी स्त्रीना दोषावगूढ एटले नुजाए आलिंगित थयो थको तूं नलष्ट मदने पामे ! केमके, कामरूप रोमेकरीने जेना अंतःकरण व्याप्त थयाडे, एवा पुरुषने सारा तथा नरसानुं विवेचन यतुं नथी. जेम अपस्मारादि (मरी) रोगवाला पुरुषने गु नाशुन ज्ञान होतुं नथी, तेम तने पण थयुंडे. अथवा तारो विवेक दोषावगूढ एटले दोषेकरीने युक्त ने एवो अर्थ पण थायडे, माटे ए तारो केवो विवेक जे एम कहेवं योग्यज . __ या वृत्तमां, पुरुषने स्त्रीए बालिंगन कखुडतां, ते गमे तेवो विवेकी दोय तो पण ते एक कोरे रहीने कामातुर थयोथको हर्षित थायले ; ए शृंगार रस ने; अने स्त्रीना आलिंगनथी पुरुषना विवेकनो नाश थायडे, बने अंतःकरणमा अ विवेक आवेने, माटे तेनो तुं त्याग कर ए वैराग्य रस जे. ॥ २१ ॥
वसंततिलकात्तम् ॥ हंदो विलोक्य परमंगदमंगनाना मानंदमुघदसि किं मदनांधबुझे ॥ सत्यं विवेकनिधनै
कनिमित्तमेतत् मेधाविनो हि परमं गदमुझणंति ॥२२॥ अर्थः- हे कामेकरी अंधबुद्धिवाला पुरुष, स्त्रीयोना परमंगदं एटले उत्कृष्ट बाजूबंध जोईने झुं आनंद करेले ? पंमित लोको जे जे ते ए बाजूबंधने ज्ञाननोनाश करनारो परम एटले उत्कृष्ट गद एटले रोग कहे; ते सत्य जे. केमके, जेम रोग जीव ना नाशनो हेतु दे, तेम स्त्रीनो बादुनूषण पण ज्ञानना नाशनो हेतु . ए पद्यमां परमंगदं एबे वखत आव्यो, तेनो अर्थ जुदो जुदो ,एवो यमकरूप चमत्कार .
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org