________________
२२६
शंगारवैराग्यतरंगिणी.
। आ वृत्तमां, स्त्रीना कानना कुंमल जोतांज पुरुषने एवी अनिलाषा थायने के ए कुंमलेकरी शोनायमान स्त्री मने प्राप्त थाय तो सालं. ए शंगार रस बे; अने अ जिलाषाए करी स्त्रीनां कुंडलोने जे पुरुष जुवे ने ते थावता नवमां नरकना पा लन करनारा परमाधामी देवतायोनी मार खायजे; माटे एनो त्याग करवो ए वै राग्य रस . ॥ १४ ॥
वसंततिलकाटत्तम् ॥ सारं गलं यमरविंदविलोचनाना मालोक्य चेतसि मुदं कलयंति मूढाः॥ दा निश्चितं रचि
तमुक्तिपुरप्रवेशव्याषेधमर्गलममुं न विचारयति ॥ १५ ॥ अर्थः-- हे मूढ, कमलना जेवां नेत्रोवाली स्त्रीओनो जे सार एटले श्रेष्ट, गल एटले कंठ अवलोकन करीने पुरुषो अंतःकरणमां हर्ष पामेले. परंतु हा इति खे दे ! ए जे गल ले ते मुक्तिनगरीमा प्रवेश करवानेविषे प्रतिबंध करनार होवाथीय गेल डे, एवो विचार करता नथी. यहीं सार एटले अरसहित गल शब्द ते अर्गल शब्द थायले. ते योग्य ले. - आ वृत्तमां, स्त्रीना कंठनी श्रेष्टता कहीजे. जो स्त्रीनो कंत सारो होय तो ते ने जोतांज पुरुष आनंदित थायजे; अर्थात् कामनी या उत्पन्न घायले, ते अ ही शृंगार रस डे; अने एवा अनिताषी पुरुषोनो मुक्तिरूप नगरीमा प्रवेश थतो नथी. माटे तेनो त्याग करवो ए वैराग्य रस ले. ॥ १५ ॥ शिखरिणीत्तम् ॥ अलं प्राप्य स्पर्श कुचकलशयोः पंकजशां परां प्रीतिं प्रातः कलयसि सुधामनश्च किम्॥अवस्कंदं धर्मदितिप पकटके दातुमनसा प्रयुक्तं जानीयाः कलुपवरटेन स्पशमिम्॥१६॥
अर्थः- हे चात, जेना कमलनां पत्र जेवां नेत्र , एवी स्त्रीओना स्तनरूप जे कुंन , तेने असं एटले अत्यंत स्पर्श पामीने अमृतमा मग्न थई जनाराना जेवो जे तुं ते गुं नत्लष्ट प्रीतिने पामेले ? ए स्पर्श, धर्मरूप राजानी सैन्यने प्रहार क रवानुं के जेना मनमां, एवा कलुष एटले पापरूप नीले मोकलेलो स्पश एटले जासूद ; एम तुं जाण. अहीं असं स्पर्श जे जे ते स्पश डे; एम कझुं. रेफ अने सकार एकज होय : एवो नियम ले. माटे अलं एटले जेमां रेफ नथी एवो स्प शे शब्द जे जे ते स्पश शब्द थायडे ते योग्य बे.
-
-
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
•www.jainelibrary.org