________________
२२३
शृंगारवैराग्यतरंगिणी. नाटकनो आद्यारंन . एटले स्त्रीनु मुख जोईने मोहनो आरंन थाय ले. जेम ना टकनो याद्यारंन सूत्रधार अने नटीप्रमुखना गायन मारा थायले, ते जोनारा पुरुषना चित्तने मोह उत्पन्न करेले. तेम ए पण जाणवू. तेनो तुं त्याग कर. ए वैराग्य रस डे. ॥ ए॥
वसंततिलकावृत्तम ॥कामज्वरातरमते तव सर्वदाऽऽस्यं वा मध्रुवां यदि कथंचिदवाप्तुमित्रा ॥ यत्नं विनाप्यखिलज
न्मपरंपरासु तज्जातमेव नवतो ननु सर्वदास्यम् ॥ १० ॥ अर्थः- हे कामरूपज्वरथी पीडायमान थएली मतिवाला पुरुष, जो सर्वदा एटले सर्व काल सुंदर चुकुटिवाली स्त्रीने आस्य एटले मुख, कोई पण प्रकारेकरि तने प्राप्त थवानी इबा होय, तो निश्चयेकरि यत्नशिवाय संपूर्ण जन्मपरंपराने विषे सर्वदास्य एटले सर्वनुं दासपणुं तने थयझुंज डे, एम जाणवू. बाश्लोकमा बे ठेकाणे 'सर्वदास्य " ए शब्द आवेलो . ते बनेनो अर्थ निन्न निन्न थाय बे. तेथी अहिं यमक जाणवो. __ या वृत्तमां, सुंदर चुकुटीवालुं स्त्री, मुख कयुं , एथी जे स्त्रीनी त्रुकुटि सा री होय, ते सुरूप दीगमां आवेळे. तेनु मुख कामी पुरुषने अति प्रिय लागे. अने तेने जोतांज कामीपुरुषनी मति कामज्वरथी पीडायमान थायडे, एज शहां शृंगार रस डे. अने एवा स्त्रीना मुखनी प्राप्तिनी बा जे पुरुष करेले ते जन्मो जन्मने विष पराधीन रहे. माटे तेनो तूं त्याग कर ए वैराग्य रस जाणवो.॥१॥
शार्दूलविक्रीमितं उत्तम् ॥ तस्याः साधुरदं विलोक्य वद नं यः संश्रयत्यंजसा मुक्खा मुक्तिपथं दहा प्रविशति भ्रां त्या स उग वनम् ॥ तच्चात्यंतमचारुबश्वसतिर्येनात्र रा
गादिनिश्चोरैर्धर्मधनापहारकरणात्कष्टं न किं प्राप्यते॥१२॥ अर्थः- ते स्त्रीनें “साधु रदं” एटले सारा दांतवालुं वदनं एटले मुख जो इने जे पुरुष वेगे करी तेनो आश्रय करेजे, एटले तेमां लुब्ध थायडे ते पुरुष, हा हा इति खेदे ! मुक्तिमार्गने मूकीने, वसतिने अरम्य करीने दुःखेकरि प ण गमन न थाय एवा वननेविषे ब्रांतिए करि प्रवेश करेजे. ते वन मर्यादारहि तले, तेमां गमन करनारा पुरुषतुं धर्मरूप धन रागादिक चोरो हरण करी जाय ने तेथी ये कष्टनी प्राप्ति थती नथी? अहिं साधुरदं वदन जे जे ते वन ने ए
Jain Education Intemational
www.jainelibrary.org
For Private & Personal Use Only