________________
૧૨૦
શ્રી શાંત-સુધારસ
ઢાય તેમ તે જોઇ શકે છે એટલે એ તદ્દન નખાઇ જાય છે, હુઠી જાય છે, પાળે પડી જાય છે, એને ખેલવા-ચાલવામાં વિવેક રહેતા નથી અને એને મુંઝવણમાં કાંઇ રસ્તા સુઝતા નથી. આ * રસ્તા ’ સૂઝતા નથી એ અશરણુતા છે. અત્યાર સુધી જે જાતની લહેર કે જે જાતના હુકમમાં જીંદગી ગાળી હાય તેને અત્યારે ઓડકાર આવે છે અને એ પથારીમાં પડ્યો પડ્યો તરેહવાર પછાડા મારે છે. એનુ મુખ અને એનું મન-એ અને અત્યારે ખરાખર અભ્યાસ કરવા લાયક મને છે.
'
ક્રૂર યમરાજના દાંત ’ માત્ર કલ્પવાના જ છે. મૃત્યુના સપાટામાં આવે તેવુ એ રૂપક છે. આવા મેાટા શેઠ શાહુકારા, લહેરી લાલાઓ અને મુદ્દે શહેનશાહા કે ઇન્દ્રની મરણુ સન્મુમતા વખતે આવી દશા થાય છે અને શરણુ કેવુ અને આધાર કાના ? એને ટેકા કાના? આ પ્રમાણે વસ્તુસ્થિતિ છે.
( છુ. ૨ ) અમે ઉંચા ! અમને કોઇ અડે તા અમે અભડાઇએ ! અમે બ્રહ્માના મુખમાંથી નીકળેલા ( જાતિ મદ )
અમે કુળવાન ! અમે પુરતીઆ ! અમે ચાસલાવાળા ! અમે અગ્રેસર ( કુળ મદ )
અમે જાતે રળ્યા ! ધન મેળવ્યું ! વેજીમાં વહાણ ખેડચા ! લક્ષ્મીને પગે બાંધી ! ( લાભ મદ )
અમારા મહેલ! અમારૂ ફરનીચર ! અમારી ઋદ્ધિ ! અમારી કૈાર ! અમારી આબરૂ ! ( એશ્વર્ય સદ )
૧ અમુક શહેરમાં વ્યાખ્યાનશાળામાં અમુક શેડ માટે રીઝ જગા રહે તેને ‘ચોસલું ' કહે છે. ત્યાં અન્યથી એસાય હિ અને બેઠેલ હાય તેા શેડ આવે ત્યારે ઊડવુ પડે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
