________________
ગાથા ૨૫.૨૬ ૧૧ સાધુધર્મવિધિ—પંચાશક : ૨૯ :
--
-
તે જ આચાર્ય પાસે જાય, પણ ગુરુની રજા વિના જાય, અર્થાત્ ગુરુ હમણાં ન જા એમ કહે છતાં જાય. (૪) ગુરુએ જવાની રજા ન આપી હોય છતાં જાય અને જે આચાર્ય પાસે જવાનું કહ્યું હોય ત્યાં ન જતાં બીજા આચાર્ય પાસે જાય. આમાં પહેલે ભાંગો શુદ્ધ છે.”
સર્વથા ગુરુ રહિત ન બનવું એ (આ ગાથાને) ભાવ છે. આ અંગે (ઘનિર્યુક્તિમાં) કહ્યું છે કેएसणमणेसणं वा, कह ते नाहिंति जिणवरमय वा । कुरिणमि व पायाला, जे मुक्का पव्वइयमेत्ता ॥ ४४ ॥
આચાર્યે દીક્ષા આપીને તુરત જેમને છેડી દીધા છે તે સાધુઓ એષણા-અનેષણાને (શુદ્ધ-અશુદ્ધ ભિક્ષાને) તથા જિનેશ્વરના માર્ગને કેવી રીતે જાણશે ? અર્થાત્ નહિ જાણે. જેમ મહાન જંગલમાં માતા આદિથી તજી દેવાયેલાં મૃગ આદિનાં નાનાં બચ્ચાં વિનાશ પામે છે, તેમ તે સાધુઓ વિનાશ પામે છે-સંયમથી ભ્રષ્ટ બને છે.” (૨૪)
એકલા વિચરવાનું સૂત્ર વિશિષ્ટ સાધુની અપેક્ષાઓ છે – जंपि य ण वा लभेजा, एकोविच्चादि भासियं सुत्ते । एयं विसेसविसयं, णायव्वं बुद्धिमंतेहिं ॥ २५ ॥ पार्व अणायरंतो, तत्थुत्तं ग य इमं अगीयस्स । अण्णाणी किं काहीचादीसुत्ता उ सिद्धमिणं ॥ २६ ॥
પ્રશ્ન – દશવૈકાલિકમાં (બીજી ચૂલિકા ગા. ૧૦)કહ્યું છે કે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
