________________
ગાથા-૨૧ ૧૧ સાધુધમવિધિ-પંચાશક
: ૨૫ :
સૂચન કરવા અહીં “સર્વથા જ” એમ કહ્યું છે. કારણિક ત્યાગ સર્વથા ત્યાગ નથી. જ્યારે ક્ષમાદિગુણોના અભાવથી સર્વથા જ ત્યાગ થાય છે.
પ્રશ્ન :- ક્ષમાદિગુણના અભાવથી ગુરુકુલને સર્વથા ત્યાગ કેમ કરે છે?
ઉત્તર:- સારણ વગેરે સહન ન થવાથી. (ઘનિર્યુક્તિમાં) કહ્યું છે કે
जह सागरम्मि मीणा, संखोभं सागरस्स असहंता । निति तओ सुहकामी, निग्गय मेता विणस्संति ।। ११७ ॥ एवं गच्छसमुद्दे, सारणवीई हि चोइया संता । निति तओ सुहकामी, मीणा व जहा विणस्संति ॥ १८ ॥
જેમ સાગરમાં સાગરના ક્ષોભને સહન નહિ કરનારા સુખાભિલાષી મો સમુદ્રમાંથી બહાર નીકળી જાય છે, અને નીકળતાં જ મરી જાય છે. (૧૧૭) તે રીતે ગચ્છરૂપ સમુદ્રમાં સારણાદિ રૂપ તરંગોથી ઘેરાયેલા સુખાભિલાષી મય જેવા સાધુઓ ગચ્છરૂપ સમુદ્રમાંથી નીકળી જાય છે અને વિનાશ પામે છે- સંયમથી ભ્રષ્ટ થાય છે” (૧૧૮)
આનાથી એ સૂચન કર્યું કે કેટલાક સાધુઓને ગુરુ કુળનો ત્યાગ કર્યા પહેલાં જ ક્ષમાદિને અભાવ હોય છે. હવે કેટલાક સાધુઓને ક્ષમાદિને અભાવ ગુરુકુલને ત્યાગ કર્યા પહેલાં હેત નથી, પણ ત્યાગ કર્યા પછી થાય છે એ જણાવે છેઃ- ગુરુકુલના ત્યાગથી બ્રહ્મચર્યની ગુપ્તિ ન રહે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
WWW.jainelibrary.org
