________________
ગાથા ૪૦ ૧૫ આલોચનાવિધિ-પંચાશક : ૨૩૭ ?
छत्तीसगुणसमन्नागएण तेणवि अवस्स कायव्वा । परसक्खिया विसोही सुटुवि ववहारकुसलेणं ॥
જે છત્રીસ ગુણેથી યુક્ત હોય, અને સારી રીતે વ્યવહારકુશળ હોય તેણે પણ અવશ્ય પસાક્ષીએ વિશુદ્ધિ કરવી જોઈએ.”
જે અન્ય ન હોય તો જાતે આલેચના કરે તે પણ શુદ્ધ થાય છે, પણ તેણે સિદ્ધોની સાક્ષી કરીને આલેચના કરવી જોઈએ. (ઓઘનિ, ગાથા ૭૧ માં) કહ્યું છે કેસિદ્ધારાના ચ= બીજાનો યોગ ન થાય તો છેવટે સિદ્ધોની સાક્ષીએ આલોચના કરે.
તથા આ ગાથાથી એ પણ જણાવ્યું છે કે ગીતાથ મળશે ત્યારે તેમને જણાવીશ એવા ભાવથી જાતે જ પ્રાયશ્ચિત્ત લઈને પ્રાયશ્ચિત્તને પૂર્ણ કરનાર ગીતાર્થ શુદ્ધ થાય છે. (૩૯) જાતે શલ્ય ઉદ્ધરનાર શલ્યસહિત છે એ વિષય દષ્ટાંતથી જણાવે છે – किरियण्णुणावि सम्मपि रोहिओ वणो ससल्लो उ । होइ अपत्थो एवं, अवराहवणोऽवि विण्णेओ ॥ ४० ॥
જેમ ઘણુચિકિત્સાને સંપૂર્ણપણે જાણનાર પણ જે શરીરમાં થયેલા ખરાબ પરૂ આદિરૂપ શલ્યવાળા ત્રણને વધવા દે-જુનું થવા દે અર્થાત્ દૂર ન કરે તે તે ત્રણ પરિણામે મરણનું કારણ હોવાથી તેના માટે અહિતકર જ
છે. નિશીથ ભાવ ૩૮૬૨, ઓઘ નિ
૭૯૫, શ્રાદ્ધ જીત્ર ૧૬.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
