________________
ગાથા ૧૨-૧૩ ૧૫ આલોચનાવિધિ-પંચાશક : ૨૧૫ :
વિરમૃતિ અને પ્રમાદથી (સૂમ) અતિચારો લાગવાને સંભવ છે. કહ્યું છે કે – जह गेहं पतिदियहंपि सोहियं तहवि पक्ख संधीसु । सोहिज्जा सविसेसं, एवं इहयंपि णायव्वं ॥
જેવી રીતે ઘરને પ્રતિદિન સાફ કરવા છતાં પાક્ષિક (વગેરે) સમયે છિદ્રો વગેરેમાં વિશેષરૂપે સાફ કરવામાં આવે છે તેવી રીતે આલોચના વિષયમાં પણ જાણવું.”
[ આ રીતે આચરણ, જિનાજ્ઞા અને દેષસંભવ એ ત્રણ કારણેથી પખી વગેરેમાં આલોચના કરવી જોઈએ. (૧૧)
ગે” એ પહેલા દ્વારનું વિવરણ :संविग्गो उ अमाई, मइमं कप्पट्टिओ अणासंसी । વપિન્નો સો, કાળારૂ દુતાવી | ૨ || तविहिसमुस्सुमो खलु, अभिग्गहासेवणादिलिंगजुतो । आलोयणापयाणे, जोग्गो भणितो जिणिदेहि ॥ १३ ॥
જિનેશ્વરોએ સંવિન, અમાયાવી, વિદ્વાન, ક૯૫સ્થિત, અનાશંસી, પ્રજ્ઞાપનીય, શ્રદ્ધાલુ, આજ્ઞાવંત, દુષ્કૃતતાપી, આલોચનાવિધિ સમુત્સુક અને અભિગ્રહ-આસેવનાદિ લિંગયુક્ત સાધુને આલોચના કરવાને યોગ્ય કહ્યો છે.
(૧) સંવિગ્ન એટલે સંસારભારુ. સંસારભીને જ દુષ્કર કાર્ય કરવાના ભાવ થાય છે. આલોચના દુષ્કર કાર્ય
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
