________________
પ્રકરણ ૩] હરિકુમાર-વિદ.
૧૪૯૧ રહી છે, આંબાપરના મહોરોના ઝુમખા લીલી અને સકેત છાયાનું અભિનવ દશ્ય બતાવી રહ્યા છે એવા રમણીય અને આનંદદાયી આંબાના વનમાં અમે સર્વ બેઠા.
તે વખતે દૂરથી એક તાપસી અમને આશિર્વાદ દેતી દેતી ત્યાં આવી પહોંચી. વૃદ્ધાવસ્થાને લીધે તેનું શરીર તદ્દન જીર્ણ થયેલું દેખાતું હતું અને સ્વાભાવિક રીતે જ તે ભયંકર આકૃતિવાળી હતી. કુમારે તેને જોઈને તુરત જ પ્રણુમ ક્ય, તેની સાથે સહજ ભાષણ કર્યું અને તેને રાજી કરી. પછી તે તાપસીએ પોતાની પાસેથી એક ચિત્રપટ કુમારને બતાવ્યું. એ ચિત્રપટ (છબિ)માં કઈ કન્યાની છબી ચીતરેલી હતી. એ ચિત્રપટ તેણે કુમારના હાથમાં આપ્યું અને પછી એ મહા કાબેલ તાપસી પોતામાં સહજ વિકાર અને કાંઈક ઉત્કંઠા બતાવીને કુમારના મુખ પર એ ચિત્ર જોતાં શી અસર થાય છે તે આડી આંખે નિહાળી નિહાળીને એકીટસે જોવા લાગી. એ ચિત્ર જોતાં કુમારના મન પર સજજડ ચોટ લાગી છે, તેની આંખમાં વિકારભાવ આવ્યું છે અને તેનું મન ચિત્ર તરફ ખાસ આકર્ષાયું છે એટલું અવલેકીને હું જઉં છું એટલું બોલી ત્યાંથી તે જલ્દી ચાલી ગઈ.
કુમારને તે એ છબી જોતાં જ કામદેવનાં બાણ વાગ્યાં હોય તેમ વિકારથી તે બેભાન જેવો બની ગયો. તેની એવા પ્રકારની અવસ્થા સર્વ મિત્રોના જોવામાં આવી ગઈ; કારણ કે ઘડિકમાં તે હોંકારો દે, ઘડિકમાં માથું ધૂણવે, ઘડિકમાં જાણે ઉંઘમાંથી જાગવા પ્રયત્ન કરતો હોય તેમ ચપટી વગાડે, ઘડિકમાં મનમાં ન સમજાય તેવી રીતે જેમ તેમ બોલે, ઘડિકમાં ઊંડા ગરમ નિસાસા મૂકે, ઘડિકમાં હાથ હલાવે, ઘડિકમાં વળી છબિમાં ચિન્નેલી કન્યાને વારંવાર જોયા કરે, કઈ વખત હસવા જેવું મુખ કરીને આંખોને ઉઘાડે, ખૂબ ઉઘાડે અને ઘડિકમાં આંખનો એક પલકારો માર્યા વગર મંદ મંદ રીતે સ્નેહાળ નજરે આમ તેમ જુએ.
મન્મથાદિ મિત્રોને વાર્તાલાપ હરિ કુમારની એવી અવસ્થા થયા પછી હરિ કુમારની પાસે તેના મિત્રો ટેળું વળીને બેઠા હતા તેની અને કુમારની વચ્ચે નીચે પ્રમાણે વાતચીત થઈ.
૧ અહીં મેં. ર. એ સાયટિવાળા મૂળ ગ્રંથનું પૃ. ૭ક થાય છે.
૨ કઈ વાત કરે તેને લક્ષ્ય છે એમ બતાવવા હં હં એમ જવાબ આપવો તેને હોંકારે કહેવામાં આવે છે,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org