________________
પ્રકરણ ૧૫ ] ચક્રવર્તી ચાર.
૧૯૯૧ પૂર્વક એને નગરીની બહાર કાઢવામાં આવે છે અને પાપીપંજર નામને સ્થાને ફાંસીએ ચઢાવવાની જગ્યા છે ત્યાં તેને લઈ જવામાં આવે છે, ત્યાં લઈ ગયા પછી એને ખૂબ માર મારીને પ્રાણરહિત કરવામાં આવશે. અત્યારે એને વધસ્થાનકે લઈ જવામાં આવે છે તેને આ અવાજ છે.”
સુલલિતા તો ભગવાનને આ વિચિત્ર ખુલાસે સાંભળીને સડક જ બની ગઈ. એને એ દરેક બાબત ઘણી આશ્ચર્યજનક લાગી. ભેળી હેવાથી તુરત જ મહાભદ્રા તરફ મુખ રાખી બોલી “ભગવતિ! અરે આપણે તે અત્યારે શંખપુર નગરમાં છીએ, આ કાંઈ મનુજગતિ નગરી નથી અને આપણે તે ચિત્તરમ ઉદ્યાનમાં છીએ, આ કાંઈ મહાવિદેહ બજાર નથી; વળી અહીં શ્રીગર્ભરાજા છે, અહીં કાંઈ કર્મપરિણુમ રાજા નથી !! છતાં મહારાજશ્રી આ શું બોલે છે?”
તે સાંભળી આચાર્ય કેવળી બોલ્યા “ધર્મશીલ સુલલિતા! તું અગૃહીતસંકેતા છે, તને આ વાતને અંદરનો ભાવાર્થ (સંકેત) પ્રાપ્ત થયું નથી તેથી જ તું મારી વાતને પરમાર્થ જાણતી નથી.”
સુલલિતાએ મહારાજનાં એવાં વચન સાંભળી વિચાર કર્યો કે કેવળી ભગવાને તે મારું નવું નામ પાડ્યું! પછી એ તે મૌન બેસી રહી પણ એના ચહેરા પર આશ્ચર્યના ભાવ અને ભેળપણનાં ચિહ્નો
સ્પષ્ટ દેખાવા લાગ્યાં અને ભગવાને કરેલી વાત તે જરા પણ સમજી ન હોય તેમ લાગ્યું.
વધમોચનનો ઉપાય. દુ:ખીશરણ ભગવાન
કથાઉપર સંપ્રત્યય, વિચક્ષણ મહાભદ્રા તો વાતનો સાર તુરત જ પામી ગઈ. ભગવાને જે ગૂઢ શબ્દમાં વાત કરી તેની અંદર રહેલ રહસ્ય તેના સમજવામાં આવી ગયું. એણે વિચાર કર્યો કે ભગવાને કઈ પાપ કરનાર અને તેને પરિણામે નરકગતિમાં જનાર જીવન નિર્દેશ કર્યો હોય એમ સ્પષ્ટ જણાય છે. આવા વિચારથી મહાભદ્રા જે દયાની તીવ્ર લાગણીવાળી હતી તેને બહુ કરૂણું આવી. તેથી નીચે પ્રમાણેની વાતચીતનો પ્રસંગ ઉપસ્થિત થયે
૧ પાપીપંજરઃ ક. ૪ પ્ર. ૨૭. ૨ આ વિશેષણ છે. 7 પૃહીતં સંત થવા સા સહીતલતા.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org