________________
પ્રકરણ ૧૦ મું.
ગૌરવથી અધપાત,
પાં 1 ચમા કૈવેયક સુધી જઈ ત્યાંની અદભુત સમૃદ્ધિને
છે આનંદ ભેગ, બહુ લાંબા વખત સુધી ચિત્તનિર્વા|| શુનો અનુભવ કર્યો અને શારીરિક સુખ અતિ ઉત્કૃષ્ટ { પ્રકારનાં અનુભવ્યાં-છઠ્ઠી વાર ત્યાર પછી મનુજન
- તિના ધાતકી ખંડ નામના વિભાગમાં ભરતક્ષેત્રમાં શંખ નામના નગરમાં હું ભદ્રા અને મહાગિરિને સુંદર રૂપવાન પુત્ર થયે, મારૂં સિંહ નામ રાખવામાં આવ્યું. રાજાના વંશમાં મારો જન્મ થયે તેથી સુંદર ભેગને યોગ્ય સઘળી સામગ્રી પ્રાપ્ત થઈ. મારું રૂપ પણ સારું થયું.
સિંહની દીક્ષા. અનુક્રમે હું યૌવન વય પામ્યો. મારે તે વખતે ધર્મબંધુ નામના એક વિદ્વાન મુનિ મહારાજનો યુગ થયું. તેમના ઉપદેશથી ભગવાનના મતની મેં દીક્ષા લીધી, રાજવૈભવ છોડી દીધો. ભદ્ર અગૃહીતસંકેતે ! તે વખતે મેં સાધુઓની સર્વ ક્રિયાઓ કરી, ચરણ કરણ ક્રિયામાં સારી રીતે ઉઘુક્ત રહ્યો, ઉગ્ર વિહાર કર્યા અને પ્રેમપૂર્વક સૂત્ર અને અર્થનો અભ્યાસ કરવામાં બહુ ઉદ્યમ કર્યો.
દ્વાદશાંગી અને ચૌદ પૂર્વનો અભ્યાસ, આચાર્યપદે મને આપવામાં આવેલું સ્થાન
માન, વાદ, યશ, સ્તુતિ, સેવા, વિખ્યાતિ, થોડા વખતમાં મેં બારે અંગને અભ્યાસ કર્યો, ચોદે પૂર્વસહિત મને દ્વાદશાંગી પ્રાપ્ત થઈ. સદાગમ અતિશય પ્રેમપૂર્વક મારી પાસે
શાસ્ત્ર ગ્રંથે. બહુ વિસ્તારવાળા છે. લખવા માંડ્યા હોય તો પાર આવે નહિ. એ ચૌદ ગણવામાં આવતા હતા. અત્યારે એ સર્વ વિચ્છેદ ગયા છે. દ્વાદરાાંગીમાં અગીઆર અંગેના અવશેષો મળે છે. બારમું દષ્ટિવાદ અંગે વિચ્છેદ ગયું છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
