________________
૧૮૭૮
ઉપમિતિ ભવપ્રપંચ કથા. [પ્રસ્તાવ૮ દીકરી જન્મે ત્યારે શેક કરાવે છે, વધતી જાય છે-મેટી થતી જાય છે ત્યારે ચિંતા કરાવે છે, એને અન્યને આપી દેવાન (પરણાવવાનો-કન્યાદાન કરવાન) વખત આવે ત્યારે અનેક સંકલ્પવિકલ્પ કરાવે છે અને કમનસીબે ખરાબ સ્થિતિમાં આવી પડે-સાસરામાં દુઃખી થાય કે વિધવા થાય તો અત્યંત શેક કરાવે છે. એને જે રેગ્ય વરને આપવામાં આવે, એ વર એને પસંદ પડેલો હોય, એ વર ધર્મિષ્ટ હોય અને ધનવાનું હોય તે એની બાબતમાં નિશ્ચિતપણું પ્રાપ્ત થાય છે. આ પ્રમાણે સ્થિતિ હોવાથી રતના ઢગલા સાથે દીકરી મદનમંજરી મને આપીને સર્વ સંબંધી અને પરિજન સાથે રાજા કનકદર ઘણા હર્ષમાં આવી ગયા.
લડવા આવેલા વિદ્યાધરે. પુણ્યબળથી તેમનું સ્તંભન,
વિદ્યાધરોને થયેલ સંતેષ, હવે તે વખતે સપ્રમેદપુર નગરની ઉપર જાણે ઘનઘટા છવાઈ રહી હોય તેવું વિદ્યાધરેનું એક મેટું લશ્કર દૂરથી આકાશમાં જોવામાં આવ્યું. એ લશ્કર પાસે અનેક ચક્રો હતાં, તરવારે હતી, ભાથાં હતાં, બછીઓ હતી, લોઢાનાં બાણે હતાં, શક્તિ તથા પ્રાસ નામનાં અસ્ત્રો હતાં, ધનુષ્યો હતાં, દડે હતા, ગદાઓ હતી, શૂળ હતી, તેમજ બીજાં લડવાનાં અનેક શસ્ત્રો અને અસ્ત્રો હતાં, જેને લઈને એ આખું લશ્કર ઘણું ભયાનક લાગતું હતું, આકાશમાં પ્રકાશમાન થઈ રહેલાં એમનાં શસ્ત્રોના તેજથી આખું લશ્કર વિકરાળ લાગતું હતું, લડવાની આતુરતા અને જીતવાના મદથી ઉદ્ધત જણાતું હતું અને અસંખ્ય ઉભટ ખેચરાથી અને તેમના જૂદા જૂદા અધિપતિઓથી અવનવી લીલા બતાવી રહ્યું હતું. એના સેનાનીઓ આકાશમાં મેટે સિંહનાદ કરી રહ્યા હતા, મોટા તાડુકાઓ કરતા હતા અને તેના મોટા અવાજથી આખા આકાશને ગજાવી રહ્યા હતા. એ સર્વ સેનાનીઓ આખા શરીર પર બખતર અને માથા પર ટેપ પહેરીને ક્રોધાંધ બનેલા હેઈ લડવાની સંપૂર્ણ તૈયારીઓ કરીને આવતાં હોય તેમ ઘણે દૂરથી પણ જોઈ શકાતું હતું અને તેઓની ક્રોધી મુખમુદ્રાઓ એ વાતની સાક્ષી પૂરી રહી હતી. અમે માથાં ઊંચાં કરીને જોઈએ છીએ તે લડાઈ કરવાના અભિમાનથી
૧ શસ્ત્ર અને અન્સામાં ફેર છે જે પોતાનાં હાથથી સામાના શરીર વાગે તે શિસ્ત્ર” કહેવાય છે. જેમ કે ભાલું, તરવાર વિગેરે. જેને ફેકવું પડે તે “અગ્ર” જેમકે તીર, ચક વિગેરે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
