________________
પ્રકરણ ૨]. મદનમંજરી.
૧૮૭૩ લવલિકા આકાશમાર્ગ ઉડી, ઊંચે જઈને થોડીવાર સ્થિર રહી અને અત્યંત હર્ષના દેખાવ સાથે પાછી જમીનપર આવી. મેં લવલિકાને પૂછયું “અરે! આટલા બધા આનંદમાં કેમ ઉભરાઈ જાય છે? શું રાજા આવ્યા?”
લવલિકા–“નારે ભાઈ! રાજાજી તે હજુ આવ્યા નથી, પરંતુ કાલવાળા બન્ને કુમારે અહીં આવી પહોંચ્યા જણાય છે. તેઓ મારી સખીને શોધવા વાસ્તે આખા બગિચામાં ફરી વળ્યા, પરંતુ આપણે જે પ્રદેશમાં બેઠા છીએ તે ઘણો ગીચ હોવાથી તેઓની નજર અહીં ગઈ નહિ એટલે એ બન્નેમાંથી મારી સખીને હૃદયવલ્લભ બહુ ખેદ પામે. એટલે બીજાએ તેને કહ્યું “ભાઈ ગુણધારણુ! કાલે આપણે આંબાવાડીમાં જે આંબાની નીચે બેઠા હતા અને જ્યાં બેઠા બેઠા એ ચાલતા પવનથી ચલાયમાન કમળની પાંખડી જેવી ચપળ આંખવાળી અને હૃદયને ચેરનારી બાળાને તે જોઈ હતી ત્યાં જ આપણે ચાલે, બીજી જે તે જગ્યાએ ફરવામાં શો ફાયદો છે? દૈવયોગ અનુકૂળ હશે તે ત્યાં જ એને ભેટ થઈ જશે. બીજા કુમારે આ પ્રમાણે કહ્યું એટલે રાજકુમારે તે વાત કબૂલ કરી. પછી બન્ને કુમારે આ આંબાવાડીમાં આવ્યા. માજી! મારા આનંદનું આ કારણ છે!!”
મદનમંજરી–માજી! આવી આવી બનાવટી વાતો ઊભી કરીને શા સારૂ મને છેતરે છે ?” મદનમંજરીએ એ સર્વ વાત ખોટી માની અને નિઃસાસાપૂર્વક એમ બેલી. તેને ખાત્રી કરી આપવા લવલિકાએ અનેક સોગન ખાધાં, પરંતુ મદનમંજરીને એ વાતનો જરા પણ વિશ્વાસ ન આવ્યું.
આવો વિચિત્ર પ્રસંગ જોઈને મેં લવલિકાને કહ્યું “અરે લવલિકા ! હવે એ બાબતમાં સોગન ખાવામાં ને વારંવાર એની એ વાત કરવામાં શો સાર છે? તું મારી સાથે ચાલ, એ કુમારને મને બતાવ એટલે એને પિતાને તારી સાથે લઈને હું અહીં મદનમંજરીને બતાવી દઉં, જેથી એને સાચો આનંદ થાય.” લવલિકાએ જવાબ આપ્યો માજી! ચાલે! હું તૈયાર છું.”
દાસી ધવલિકાને મદનમંજરી પાસે મૂકી હું લવલિકા સાથે નીકળી પડી, લવલિકા મને રસ્તો બતાવતી અહીં લઈ આવી. કુમાર આ પ્રમાણે હકીકત છે!! મારી દીકરી સાધારણ પ્રયાસે કોઈની પસંદગી કરે
૧ કામલતા પોતે જ આ સર્વ વાર્તા પ્રકરણની શરૂઆતથી ગુણધારણ કુમાર સમક્ષ કહી બતાવે છે તે લક્ષ્યમાં રાખવું.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
