________________
૧૮૭૦
ઉપમિતિ ભવપ્રપંચ કથા. [પ્રસ્તાવ ૮ રમાં પેલે યુવાન અને તેનો મિત્ર એક સાથે ત્યાંથી એકદમ ઊભા થયા અને ચાલતા થયા.
“તેઓ ચાલ્યા એટલે મારી સખીની આંખો તો ચકળવકળ થઈ ગઈ અને જાણે તેને આખે ધનનો ભંડાર ગૂમ થઈ ગયો હોય તેમ તે અત્યંત ગભરાયણમાં પડી ગઈ. ત્યાર પછી મારી અને તેની વચ્ચે નીચે પ્રમાણે વાતચીત થઈ.
લવલિકા–સ!િ જે તને એ વર પસંદ આવ્યો હોય તે ચાલો, આપણે માતપિતા પાસે જઈએ. મને ખાત્રી છે કે એ જરૂર સપ્રમદપુરના રાજા મધુવારણનો પુત્ર જ હશે. બીજે આવો રૂપાળો તે કેણ હોય? તે પછી પિતાજીની આજ્ઞાપૂર્વક તમે તેમને આત્મા પેણ કરે. આ બાબતમાં હવે ઢીલ કરવાની શી જરૂર છે?”
મદનમંજરી–મને તે એની ઉપર રૂચિ થઈ ગઈ છે, પણ મારા મનમાં એક શંકા છે તેથી મને દુઃખ થયાં કરે છે. મને એમ લાગે છે કે એની મારા ઉપર ઘણું કરીને રૂચિ થઈ નથી લાગતી. નહિ તે એ અહીંથી તુરત ઉઠીને ચાલ્યા કેમ જાય?”
“લવલિકા–“નહિ રે સખિ! એમ ન બેલ. તું વિચાર તે કર. શું એણે તારા તરફ નજર નહોતી કરી? નજર કરતી વખતે એ રાજપુત્રની આંખમાં સંતોષ ન હેતે જોવામાં આવ્યું તું આવી વાત કેમ કરે છે? હું તે એટલે સુધી કહી શકું છું કે વસંતઋતુમાં રસાળ આશ્રમંજરી ઉપર ભ્રમરને જેવી રૂચિ હોય છે તેવી તારી ઉપર તેની સાચી રૂચિ થઈ છે એમાં જરા પણ શંકા નથી! તું તારા મનમાંથી વહેમ દૂર કરી નાખ. તારી ઉપર તેને પ્રેમ થયે છે અને તે ઘણી હશિયારીથી અહીંથી દૂર ચાલ્યો ગયો છે. માટે સખિ! મેં કહ્યું તેમ તું કર. ચાલો, આપણે માતપિતા પાસે જઈએ અને બધી ઘટના કરીએ.”
“મારા આવા વચનથી રાજપુત્રી કાંઈક સ્વસ્થ થઈ, છતાં પણ તે જવાબમાં બેલી-“સખિ લવલિકા! મારામાં અહીંથી જવાની બિલકુલ તાકાત રહી નથી, મારું શરીર નરમ થઈ ગયું છે, હું આ બગિચે હાલ છેડી શકું તેમ નથી, માટે હાલ તો તું અહીંથી જા અને માતાપિતાને અહીં બનેલી સર્વે હકીકત જણાવ.”
૧ આ સર્વ વાત રાણી સમક્ષ લવલિકા કહી બતાવે છે એ સર્વ વાત રાણી કામલતા પતે ગુણધારણ કુમાર પાસે કહે છે–આખી વાર્તા સંસારીજીવ કહે છે. આ હકીકત લક્ષ્યમાં રાખવી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org