________________
પ્રકરણ ૧૭] પ્રગતિને માર્ગે.
૧૮૫ ત્યાં તૃપ્ત કરી, સારી રીતે રાજી કરી. ત્યાં વળી પિલા મહામહ પરિગ્રહ ભાઈઓ બહુવારે દેખાયા, મારી સાથે ઘણે વખત રહ્યા, સંબંધ વધાર્યો અને હું પણ તેમના તરફ વધારે પક્ષપાત રાખી રહ્યો. મેં તેમને મારા પોતાના કરી લીધા અને વળી પેલા સેનાપતિ (સમ્ય
દર્શન) અને સદાગમને તો હું તદ્દન જ ભૂલી ગયો, તેમને યાદ પણ કર્યા નહિ.
તિચિમાં દેડકે.
જ્યોતિષ્ક દેવ તરીકે રહેવાની મારી ગોળી પૂરી થવા આવી એટલે વળી ભવિતવ્યતાએ મને એક નવી ગોળી આપી અને મને પંચાક્ષપશુસંસ્થાને લઈ જઈ ત્યાં મને દેડકે બનાવ્યો. મારી સ્ત્રીને તે રમત કરવાની ટેવ પડેલી તે એણે તો જેમ ફાવ્યું તેમ મારી સાથે મજા કર્યા કરી અને મને ચોતરફ ફેરવ્યો.
આ દેડકા તરીકેની મારી ગોળી પૂરી થઈ ત્યારે વળી બીજી નવી નવી ગેળીઓ આપી મને અનેક જગ્યાએ આમતેમ ફેરવ્ય, રખડાબે અને તે રીતે ભવિતવ્યતાભાર્યાએ મજા માણું.
કાંપિલ્યપૂરે વાસવ.
અનેક જગ્યાએ રખડાવીને મારી ભાર્યા મને માનવાવાસના કાંપિલ્યપુરમાં લઈ આવી. એ નગરને વસુબંધ નામને રાજા હતો. ધરા નામની પતી હતી. તેઓને ત્યાં હું રાજપુત્ર તરીકે પેલી ભાર્યાનાં પ્રતાપે ગ. મારું ત્યાં વાસવ નામ રાખવામાં આવ્યું. રાજપુત્રનો વૈભવ હોવા છતાં હું સારાં કૃત્ય કરનારે થયો અને સર્વને ઘણે પ્રિય થઈ પડયો.
ત્યાં યોગ્ય ઉમરને થતાં મને શાંતિસૂરિ નામના સાચા ધર્મના ઉપદેશકનો વેગ થયો. એમનો ઉપદેશ સાંભળ્યા પછી તે જ વખતે ત્યા સમ્યગ્દર્શન સેનાપતિ અને સદાગમ દેખાયા. તેઓને વધારે પરિચય થતાં પેલા મહામહ વિગેરે જરા નરમ પડયા. એ સર્વે દેખાવમાં તે મારા ખરા મિત્ર હતા પણ અંદરખાનેથી મારા શત્રુ હતા. પણ તે બાબતની મને ચોક્કસ ખબર હજી પડી ન હતી. સદાગમના પ્રતાપે મને ત્યાં કાંઇક લાભ થ.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
