________________
પ્રકરણ ૧ ઘનવાન અને અકલંક
૧૬૫૫ કરી તેને વિદાય કરવામાં આવ્યું. યોગ્ય સમયે આનંદ મહોત્સવ - જન દાન પૂર્વક મારૂં ઘનવાહન નામ પાડવામાં આવ્યું.
અકલંક જન્મ, હવે એ જીમૂતરાજાને નીરદ નામને નાનો ભાઈ હતા, તેને પવા નામની રાણી હતી. આ રાણીએ પણ તે જ વખતે એક છોકરાને જન્મ આપે, એ છોકરાનું અકલંક નામ રાખવામાં આવ્યું.
ઘનવાહન અકલંક મૈત્રી બન્ને ભાઇઓની યુવાવસ્થા,
અકલંકના આદર્શ ગુણે, હવે મારી અને મારા કાકાના પુત્ર અકલંકની અનેક પ્રકારે લાલનાપાલના થતી હતી. તેવી રીતે અમે બન્ને આનંદથી ઉછરવા લાગ્યા, મોટા થવા માંડ્યા. હું અને અકલંક ધૂળમાં સાથે રમ્યા, સાથે રગદેલાયા અને એ મારા કાકાનો પુત્ર છે એ ખ્યાલથી ક્રીડાઆનંદ સાથે જ કર્યા અને પરિણામે મારે અને તેને કોઈ વિરહ થયો નહિ. તદ્દન નાનાપણામાં ભવિતવ્યતાએ મારી અને અકલંકની દોસ્તી યોજી આપી તેને લઈને અમારે બન્નેને અરસ્પરસ એક બીજા ઉપર ગાઢ પ્રેમ તે ગયે અને એહ વધતો જ ગયે. ત્યાર પછી અમે બન્ને (ઘનવાહન અને અકલંક)એ એક જ ઉપાધ્યાય પાસે કળાઓને અભ્યાસ કરવા માંડયો. આવી રીતે આનંદકલ્લોલ કરતાં હે સુંદરિ! મકરવજ (કામદેવ)ના મંદિરરૂપ યુવાવસ્થાને અમે બન્ને પ્રાપ્ત થયા.
એ અકલંક બાળપણમાં કુમારઅવસ્થામાં તેમજ યુવાવસ્થામાં બહુ ઉચ્ચ વર્તનવાળો થયે અને જાતે લઘુકમી અને ભાગ્યવાન છેવાથી તેનામાં કઈ જાતનું વ્યસન નહોતું, કઈ જાતનું ખરાબ વર્તન નહોતું, કેઈ પ્રકારની ખરાબ ચેષ્ટા નહોતી; એ શાંતમૂર્તિ હતો, પવિત્ર આત્મા હતો, મહા વિનયી હતા, દેવનું પૂજન કરનારો હતો, પ્રિય બેલનાર હતું, ઘણે સ્થિર હતું, અત્યંત નિમેળ મનવાળો હતો, બહુ ઓછા રાગવાળ હતા, પ્રકૃતિથી જ (નૈસર્ગિક રીતે) વિકાર વગરન હતો અને જે વયમાં સાધારણ રીતે પરમાથે ન જાણવામાં આવે તે વખતે પણ તત્ત્વજ્ઞાની (ફિલસુફ ) જે દેખાતો હતો. ત્યાર પછી એને સાધુઓ સાથે પરિચય થયે, પ્રસંગ વધે અને તેમની પાસે જવા આવવાનાં કારણે વધ્યાં ત્યારે તેણે વ્યાખ્યાન સાંભળ્યાં જેથી એ જૈન આગમમાં પણ ઘણે કુશળ છે. આવી રીતે અકલકનું વલણ ધર્મસમુખ વધારે વધારે થતું જતું હતું છતાં મારા ઉપર એને
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
