________________
૧૬૩૬
ઉપમિતિ ભવપ્રપંચ કથા. પ્રસ્તાવ ૬ આટોપી લીધા અને ફરજોનો ટુંકમાં પણ મુદ્દાસર રીતે અમલ કરી લીધો. ત્યાર પછી પોતાની વહાલી સ્ત્રી મયૂરમંજરી, અનેક ઉત્તમ રાજાઓ તેમ જ બીજા પ્રધાનવરો સાથે પોતે નગર બહાર નીકળ્યા, સંસાર બહાર નીકળ્યો અને વિધિપૂર્વક ઉત્તમસૂરિ પાસે સર્વેએ દીક્ષા લીધી. નિરંતર આનંદ આપનાર સુંદર રાજ્ય હરિરાજાએ પ્રાપ્ત કર્યું તેના આનંદમાં લીન થઈ મહાભાગ્યશાળી તે રાજા રાજ્યમાં વધારે કરતો પૃથ્વી ઉપર વિહાર કરવા લાગ્યું. વેદ *
લોભથી લલચાયેલ ધનશેખર, દ્રવ્ય લાભથી ભૂમિ ખનન,
વિતાળથી થયેલ વધ, સંસારી જીવ પિતાનું ચરિત્ર આગળ ચલાવતાં અગ્રહીતસંકેતાને ઉદ્દેશીને કહે છે –
અહો અગૃહતસંકેતા! મારી સાથે તો પેલા મારા મિત્રો મૈથુન અને સાગર મજબૂત દોસ્તીથી વળગી રહ્યા, તેમણે મારે છેડે છોડ નહિ અને હું તેમનાથી છૂટે થઈ શક્યો નહિ, પરિણામે તેમણે મારી પાસે અનેક પ્રકારનાં નાટકે કરાવ્યાં. પૈસા મેળવવાની ઈચ્છાથી અને ધન ઉપર અત્યંત લુપી રહેવાથી હું તે ઘણું દેશમાં ત્યાર પછી રખડ્યો અને અનેક પ્રકારના કલેશમાં મારી જાતને રગદોળીને
આ દેશમાંથી પેલા દેશમાં અને એક નગરમાંથી બીજા નગરમાં રખડ્યા કર્યો.
એવી રીતે અનેક ગામે અને દેશમાં ફરતાં ફરતાં એક વખત હું મહા ભયંકર જંગલમાં આવી પહોંચ્યો. મને તે વખતે ઘણે થાક લાગેલ હોવાથી એક બીલીના ઝાડ નીચે આરામ લેવા માટે હું બેઠે. મેં જરા ઉપર નજર કરી તે બીલીના ઝાડની શાખામાંથી એક અંકુરે (વડવાઈ જેવો) ફૂટીને જમીન સુધી ગયેલ હતો, તેના લક્ષણપ્રમાણે તે પ્રરોહની નીચે જરૂર ધન હોવું જ જોઈએ એવો મારા મનમાં નિર્ણય થયો. "બીલીના ઝાડને પ્રરોહ જમીન સુધી ગયો હોય ત્યાં નિધાન દાટેલું હોય છે એમ કહેલું છે એવી મને ખબર હતી તેથી ઉપર પ્રમાણે નિર્ણય હજુ તે મારા મનમાં થાય છે ત્યાં તે અંદરથી મારા સાગરમિત્રે પ્રેરણું કરી કે “મિત્ર ધનશેખર ! આ નિધાનને
૧ ખન્યવાદ સંબંધમાં આ પ્રસ્તાવના પહેલા પ્રકરણમાં વાત આવી ગઈ છે જુઓ પૃ. ૧૪૭૫,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
