________________
પ્રકરણ ૧૮ ] કનકશેખર.
૫૫૩ તેણે જણુવ્યું કે રાજા કનકચુડ પુત્ર કનકશેખર કુશાવર્તપુર નગરથી પિતાના પિતાએ કરેલા અપમાનને લીધે રીસાઈને નીકળ્યો છે તે અહીંથી માત્ર એક ગાઉ દૂર આવેલા ચંદનવનમાં આવી પહોંચે છે. માટે હવે મને ગ્ય લાગે તેમ મારે કરવું. તે આપણે ઘેર પરેણું તરીકે આવતો હોવાથી, નજીકનો સગો હોવાથી અને મેંટો માણસ હોવાથી તેને સામા તેડવા જવું સર્વ રીતે એગ્ય છે અને જરૂરનું છે. આ વિચાર સભામાં બેઠેલા સર્વ સભ્યોને જણાવી હું પિતે તેને તેડી લાવવા માટે તેની સામે જાઉં છું અને કુમારે પણ તુરતજ સામા આવવું. આ પ્રમાણે કહીને મને આપને બોલાવવા માટે પિતાશ્રીએ મોકલે છે. માટે આપ સાહેબ હવે જલદી પધારે.” પિતાશ્રીનો જે હુકમ_એમ કહીને હું પણ મારા પરિવારને
લઈને ચાલ્યો અને પિતાશ્રીની સવારી ભેળે થઈ મોટાના ગ. પછી પેલા ધવળ સેનાપતિને મેં પૂછયું કે “આ સગપણ. કનકશેખર અમારે અને કેવી રીતે થાય છે? ધવળે
કહ્યું “કુમાર સાહેબ! આપની માતા નંદા અને એ કુમારના પિતા કનકચૂડ સગા ભાઈ બહેન થાય, તેથી એ કનકશેખર આપના મામાને દિકરે છે, તેથી તે તમારે ભાઈ થાય.” આ પ્રમાણે વાત કરતાં કરતાં અમે સર્વ કનકશેખરની નજીક
આવી પહોંચ્યા. તે મારા પિતાશ્રીને પગે પડ્યો. પ્રવેશ અને પછી હું અને મારા પિતા બન્ને તેને પ્રેમથી ભેટયા. આદરાતિધ્ય. એક બીજાને યોગ્ય ગૌરવ અરસ્પર કર્યું. અને
પછી બહુ આનંદ સાથે કનકશેખરને જયસ્થળ નગરમાં પ્રવેશ કરાવ્યું. મારા પિતાએ અને માતાએ કનકશેખરને કહ્યુંવત્સ ! તારું મુખકમળ અમને બતાવીને કપી પણ ન શકીએ એ આનંદ અમને કરાવવામાં તે બહુ સારું કર્યું ! આ રાજ્ય તારા પિતાનું જ છે એમ સમજવું અને અહીં રહેવામાં તારે જરા પણ સંકલ્પ કરવો નહિ.” મારા પિતામાતાનાં આવાં વચન સાંભળી કનકશેખર બહુ રાજી થયો. મારા રાજ્યભુવનમાં એક સુંદર પ્રાસાદ ખાલી હતો તે કનકશેખરને રહેવા સારૂ પિતાશ્રીએ આપે. તે ત્યાં આનંદથી રહ્યો. ધીમે ધીમે તેને મારા ઉપર સ્નેહ વધતો ગયો અને તેને મારામાં વિશ્વાસ પણ બેસતો ગયે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
